DIY metalen prieel

Sommige mensen houden van metalen tuinhuisjes, andere niet. Meestal een hekel aan mensen die van hout houden. Maar degenen die de zorg van een boom zijn tegengekomen die het hele jaar door op straat staat, weten hoeveel tijd, moeite en geld het kost om zijn normale uiterlijk te behouden. Vanuit dit oogpunt is metaal beter: zorgvuldig verwerkt en geverfd, het roest jarenlang niet, het vervormt niet, het droogt niet uit en zwelt niet, rot niet, wordt niet aangetast door schimmels en wordt niet beschimmeld. het ergste dat hem kan overkomen, is dat hij zal roesten. Maar er zijn bewezen medicijnen voor deze "ziekte": schuurpapier, roestomvormer en verf. Daarom worden metalen priëlen vaak met hun eigen handen in elkaar gezet. Ze zijn ook goed omdat ze bestand zijn tegen aanzienlijke belastingen en kunnen worden gecombineerd met alle afwerkingsmaterialen voor zowel muren als daken.

Typen en montagemethoden

Naast verschillende vormen - rechthoekig, zeshoekig, achthoekig, rond - kan het metalen frame op twee verschillende manieren worden geïnstalleerd:

1. De verticale buizen van het frame worden in de grond gebetonneerd. De rest van de structuur wordt vervolgens aan deze rekken bevestigd. Bij deze methode is de aanwezigheid van een fundering niet voorzien. Nadat u de onderste omsnoeringsband op enige afstand van de grond hebt gemaakt, kunt u in principe de vloer leggen, maar meestal is met deze methode om een ​​ijzeren tuinhuisje te maken, de site betonnen of aangelegd met straatstenen.
   

   Onder de metalen rekken worden putten geboord, een pijp wordt gestoken, de lege ruimte is bedekt met puin. De buis wordt gelijkmatig blootgelegd, steenslag wordt geramd en vervolgens met vloeibaar beton gegoten

2. Eerst wordt een ondiepe kolom- of strookfundering gemaakt, soms wordt een monolithische plaat gestort, wordt de site aangelegd met tegels, enz. Het frame wordt apart geconstrueerd en gefixeerd nadat tenminste het onderste harnas en de bagagedragers gereed zijn. Als de fundering zuilvormig of strip is, wordt de buis erop geplaatst en op zijn plaats aangesloten: alleen een kraan kan de voltooide constructie hijsen.
   

   Dit is een tuinhuisje gemaakt van een profielpijp op palen

Welke is de beste manier? Het hangt ervan af naar welke kant je kijkt. Als het van de kant van de betrouwbaarheid van de bevestiging is, is het beter - de eerste: de rekken zijn ommuurd. Ook is deze optie voordeliger: er zijn geen leidingen onderaan en er zijn geen kosten voor het maken van een fundering. Maar zo'n structuur, als deze zonder vloer is, is slechts een zomertent. Voor de winter, gesloten, heb je een vloer nodig.

Een tuinhuisje op een fundering is beter vanuit het oogpunt dat er in eerste instantie een vloer voor nodig is. Bovendien beschermt de verhoging, zelfs als deze klein is, tegen spatten en het binnendringen van vuil.

Montage methoden

Traditioneel wordt metaal verbonden door lassen. Het is snel en betrouwbaar. Maar in het geval van een zomerhuisje kan een opvouwbaar ontwerp nodig zijn. Het is immers erg onveilig om een ​​grote hoeveelheid ijzer voor de winter achter te laten in een onbewaakte datsja. In de zin dat het gemakkelijk kan worden gestolen. In dit geval worden de modules gelast, die vervolgens aan elkaar worden vastgeschroefd. Dergelijke opvouwbare metalen tuinhuisjes zijn in de regel een frame waaraan een luifel is bevestigd, of een ander soortgelijk snel gemonteerd of gedemonteerd hekwerk en een even licht dak.

Het frame in opvouwbare priëlen is langs de randen gebroken. Als het vierhoekig is, worden vier afzonderlijke circuits gekookt met alle benodigde jumpers. In zeshoeken zijn er zes, enz.

Welke metalen zijn gemaakt

Meestal zijn doe-het-zelf metalen tuinhuisjes gemaakt van een profielpijp: het is gemakkelijker om ermee te werken. De wanddikte moet minimaal 2 mm zijn. Dikker tot niets: ze verkopen het voornamelijk per kilogram, dus met dezelfde buitenafmetingen met een dikkere muur zijn ze behoorlijk duurder.

Als je ronde buizen gebruikt, blijft de wanddikte gelijk. Het is moeilijker om ze te koken, maar als je al ervaring hebt, waarom niet: ze kosten minder dan gespecialiseerde. U kunt ook een metalen hoek gebruiken. Maar de dikte zou al 2,5-3 mm moeten zijn: minder stijfheid. Onder de bekleding zou zo'n tuinhuisje er ook goed uitzien.

Hoe te koken met een inverterlasmachine lees hier.

Het ging over staal hierboven. Maar ook profielbuizen en hoeken zijn van aluminium. Het ontwerp zal veel eenvoudiger zijn, wat in het geval van een opvouwbaar tuinhuisje erg handig kan zijn. Maar zo'n pijp kost meerdere keren meer.

Over, lees hier hoe je een veranda aan het huis bevestigt.

Hoe maak je een tuinhuisje van een profielpijp: stapsgewijze instructies met een foto

Voordat u een tuinhuisje gaat lassen, moet u metaal kopen. Voor stellingen is de profielbuis geschikt voor de volgende afmetingen:

• 50 * 50 mm, als het dakbedekkingsmateriaal licht is - geprofileerde plaat, metalen pannen, bitumineuze pannen of leisteen;
• 75 * 75 mm met leien of pannendak.

Voor de jumpers wordt een dunner profiel genomen. Maximaal 50 * 50 mm, minimaal - 20 * 30 mm. De afmetingen zijn sterk afhankelijk van hoe groot de structuur zal zijn. Neem voor krachtige bouwplaatsen een groter gedeelte, voor kleinere natuurlijk kleiner. Hier is het de moeite waard om rekening te houden met het gewicht van het afwerkingsmateriaal waarmee het frame vanaf de zijkanten wordt omhuld (indien aanwezig).

Voor de vervaardiging van een vierkant tuinhuisje van 3-3 meter (foto hierboven), rekken van 2,2 m hoog, werden de volgende materialen gebruikt:

• leidingen voor omsnoeringsband 50 * 50 * 2 mm - 12 meter;
• profielbuis voor lateien:
  • 40 * 40 * 2 mm - 14 meter;
  • 20 * 20 * 2 mm - 6 meter;
  • 40 * 20 * 2 - 30 meter;
• metalen strip 20 * 4 mm, 2 m lang.

Paalmarkering en installatie

Als de site is geplant, groeit er gras op, de vruchtbare laag moet worden verwijderd. Anders gaan plantenresten onder de vloer rotten. Tijdens de bouw werd dit niet gedaan en waren de geuren voor twee zomers op rij op zijn zachtst gezegd "niet erg".

De resulterende put is, als je goed water van de site hebt, bedekt met zand of "inheemse" grond, maar zonder vegetatielaag en onvruchtbaar. Als de grond klei is, bedek deze dan met dezelfde klei.

Als u leidingen rechtstreeks in de grond gaat installeren, moet u deze zorgvuldig primen. Boor vervolgens gaten, ongeveer 70-90 cm diep, de diameter is afhankelijk van het gat dat je hebt. Een pijp wordt in de afgewerkte put gestoken, gevuld met een grote fractie puin of bouwafval, exact verticaal geplaatst, het puin wordt geramd. Het zichtbare rek is gestort met beton. Als portlandcement M 400 wordt gebruikt, kunnen 3-4 delen zand worden meegenomen, het beton moet vloeibaar zijn zodat het goed in de diepte terechtkomt.

De tweede optie is dat iemand de standaard rechtop houdt, of je hebt een manier gevonden om hem vast te zetten. Dan is het nodig om de put met beton te vullen met een middelgroot breuksteenaggregaat. De verhoudingen kunnen als volgt zijn: 1 deel cement, 2 delen zand, 1,5 - steenslag. Lees hier meer over betonmerken.

Nog een punt: de verticaliteit van de installatie van de rekken wordt niet gecontroleerd door het gebouwniveau, maar door het schietlood. Het niveau bevat te veel fouten. En het schietlood weet praktisch niet hoe. Voor het werken met metaal zijn magnetische loodlijnen erg handig: ze hebben een magneet in de behuizing. Zet het lichaam gewoon op de juiste plaats en het schietlood wordt vanzelf vastgehouden.

Als u het prieel liever hoger zet, kunt u het bijvoorbeeld op funderingsblokken plaatsen.Omdat een heel blok voor een tuinhuisje een luxe is, kunnen blokken van 200 * 200 * 400 mm doormidden worden gesneden (met een slijper met een diamantschijf). De resulterende kubussen zijn over het gebied gerangschikt: één in de hoeken, vier meer ertussen, en in het midden in een dambordpatroon, nog eens 4 stukken. Het circuit is hetzelfde als op de onderstaande afbeelding. De blokjes in het midden zijn nodig zodat de buis niet doorbuigt: drie meter met een rand van 50 mm doorhangen zonder ondersteuning.

Om te voorkomen dat het beton vocht trekt, is het van alle kanten ingesmeerd met bitumenmastiek, omdat ze op de foto zwart zijn. U kunt teer maken, wie hars heeft, of dakbedekkingsmateriaal in twee lagen aanbrengen. Maar het dakbedekkingsmateriaal zal over een paar jaar afbrokkelen, de kwaliteit is vandaag nergens slechter.

Alle blokken zijn ingesteld op één niveau. Om het instellen van de hoeken gemakkelijker te maken, rijden ze in de pinnen, trekken aan de draad, controleren de diagonalen, plaatsen de blokken volgens een bepaald patroon. Al hun toppen moeten in hetzelfde vlak liggen. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan:

• trek aan de veters, controleer ze en plaats ze, en lijn de blokken er al langs uit;
• gebruik een lange platte rail (bord) om het gebouw waterpas te zetten (gecontroleerd en met een kleine fout), en dus plaats alle blokken;
• gebruik een laserniveau, maar bij zonnig weer zal het er niet mee werken - het is bijna onzichtbaar (of je hebt een speciale nodig met zo'n functie).

Zoals u begrijpt, kan het gedoe met het plaatsen van blokken worden vermeden door de leidingen in de grond te bevestigen. Toegegeven, de harnasgordel moet ook precies worden gedaan.

Onderrail en rekken

Nadat de blokken zijn blootgelegd, worden er stukjes vierkante buizen op gelegd. Bij de vervaardiging van de onderste omsnoeringsband van de metalen spandoorn werd een profielbuis van 50 * 50 mm gebruikt. Als je wilt, kun je een krachtigere nemen, maar het prieel staat al 5 jaar, hoewel er nog niet meer dan 10 mensen zijn verzameld.

De buizen worden gelegd, de horizontaalheid wordt opnieuw gecontroleerd met behulp van een waterpas. Gekookt in de hoeken. Vervolgens worden van een buis met een kleinere doorsnede - 40 * 20 mm, twee jumpers gemaakt waarop de vloerplanken (of multiplex, als u het wilt gebruiken) zullen rusten.

Alle leidingen zijn dubbel geverfd met een primer, er is speciale aandacht besteed aan de lasplaatsen. De rekken zijn gemaakt met een hoogte van 220 cm zodat de kop het dak niet ondersteunt. De rekken bleken zwaar te zijn (50 * 50 * 2 mm), en om ze beter vast te zetten werden montagebeugels van een 20 * 4 mm metalen strip gelast (zie foto).

De paal wordt gelijkmatig geplaatst, de richting wordt gecontroleerd met een loodlijn (handiger magnetisch), waarna de jibs met klemmen worden vastgeklemd. Op deze manier is het gemakkelijker om te koken: de afvoer is bijna leeg en een assistent is alleen nodig voor de verzekering. Eerst las je de buis rond de omtrek en vervolgens, een voor een, verwijder je de klemmen en de jibs. Ze houden zelfs op een hoogte van 2,2 goed vast.

De stellingen aan de deuren van een profielbuis 50 * 50 mm eindigen in dit prieel ter hoogte van de reling. Om de stabiliteit van de constructie te vergroten, is het beter om ze op dezelfde hoogte te plaatsen. Maar in dit geval besloot de eigenaar dat de constructie stabiel was (vanwege jibs) en besloot hij een beetje te sparen.

Over Lees hier de basisprincipes van lassen met een inverterlasapparaat.

Reling en bovenregel

De hoogte van de reling in het tuinhuisje is 95 cm, maar het kan steeds meer - het maakt niet uit. Het kan zelfs zonder reling. Bijvoorbeeld voor massieve beglazing met polycarbonaat. Of door een of twee muren te bedekken met een ondoorzichtige bies (van buren en / of vanaf de straatzijde).

De middelste rail - leuningen - is gemaakt van 40-20 mm buis, hetzelfde profiel en de bovenste rail. Om de stijfheid te vergroten, worden twee verticale palen gelast tussen de eerste en tweede omsnoering (hoogte 95 cm, sectie 40 * 20 cm). De hele structuur staat op de volgende foto.

Dak

Toen kwam de draai van de dakbedekking. Dit ijzeren tuinpaviljoen wordt bekleed met bitumineuze tegels, omdat de spantconstructie van hout is.Voor het frame is een spijl van 75 * 40 mm genomen, op de krat is een voering gebruikt voor zachte tegels: zodat het onderaanzicht ook mooi was (je kunt het vervangen door vochtbestendig multiplex).

Stukken hout worden in de open uiteinden van de rekken gehamerd zodat deze kurk minimaal 10 cm in de buis komt. Stukken van 5-7 cm steken van bovenaf uit. Aan deze kurken zijn spanten bevestigd. Ze kunnen bijna tot aan de wortel worden bijgesneden, een beetje laten zodat u ze indien nodig onder een hoek kunt trimmen.

Extra gieken werden onder de kist genageld (van dezelfde staaf 75 * 40 mm). Hoe dit wordt gedaan - zie de onderstaande foto.

De latten voor zachte tegels waren gemaakt van voering. Het is duurder dan kanten boord, maar het esthetische uiterlijk is beter. Na plaatsing van de latten worden bitumineuze tegels gelegd. Het wordt eenvoudig uitgespreid en met tapeinden in de montagegaten genageld. De installatie begint onderaan en gaat omhoog. Op locatie knippen met een schaar, gemakkelijk te bewerken. Aan de zijkanten, bij de voegen, wordt het om de 5-6 cm vastgespijkerd, er worden speciale hoeken bovenop gelegd.

Bodem- en zijbekleding

Op de vloer werd een kantenplank van 70 * 40 mm gelegd. Een vloerplaat wordt niet aanbevolen: er zijn kleine openingen nodig, waardoor het hout bij hoge luchtvochtigheid kan opzwellen. Een vloerplaat met een pen en een groef is hier nutteloos.

De zijkanten zijn ook afgewerkt met omgezette planken, slechts 70 * 20 mm. De voering is om dezelfde reden niet gebruikt: het kan blijken als het lange tijd nat is (mist, regen). Bovenop de bekleding is een plank genageld die de uiteinden van de omhulling bedekt, en je kunt er iets op doen.

Voor dit tuinhuisje is een spantensysteem gemaakt van metaal uit metaal. Het bleek eerder een tuinhuisje van metaal en hout. U kunt exact hetzelfde principe gebruiken om het spantensysteem van het profiel te lassen, waarbij u onmiddellijk extra jibs last. U kunt een gelast prieel maken met een boog van dezelfde buis. Bekijk de video hoe je een dubbele boog maakt.

Over, lees hier hoe je een houten tuinhuisje maakt.

Foto van metalen priëlen

Over het algemeen zijn de opties voor priëlen gemaakt van metalen constructies zeer talrijk: lassen, smeden, verschillende materialen waarmee de frames worden afgewerkt. Profielbuis, rond, van staal en aluminium, er zijn zelfs opties van RVS. Dit alles wordt aangevuld door elke vorm: van een vierkant en een rechthoek tot elke complexe vorm. Metaal is zo plastic dat er veel variaties zijn. Sommigen van hen zijn verzameld in de fotogalerij.

Zie de video hoe je een tuinhuisje kookt voor een zomerresidentie.