Hoe draden aan te sluiten

Bij het bedraden of repareren van elektrische bedrading, bij het aansluiten van huishoudelijke apparaten en veel ander werk, is het nodig om de geleiders aan te sluiten. Om ervoor te zorgen dat de verbinding van draden betrouwbaar en veilig is, is het noodzakelijk om de kenmerken van elk van hen te kennen, waar en wanneer, onder welke omstandigheden ze kunnen worden gebruikt.

Bestaande manieren om geleiders te verbinden

De belangrijkste manieren om geleiders in een huis of appartement aan te sluiten

Het aansluiten van draden kan op verschillende manieren worden gedaan:

• lassen is de meest betrouwbare methode die een hoge betrouwbaarheid van de verbinding biedt, maar vereist vaardigheden en de aanwezigheid van een lasmachine;
• aansluitblokken zijn een eenvoudig haalbare en redelijk betrouwbare verbinding;
• solderen - werkt goed als de stromen de norm niet overschrijden en de verbinding niet opwarmt tot temperaturen boven normaal (65 ° C);
• krimpen met mouwen - vereist kennis van technologie, speciale tang, maar de verbinding is betrouwbaar;
• het gebruik van veerklemmen - wago, PBM - is snel geïnstalleerd, mits de bedrijfsomstandigheden in acht worden genomen, ze zorgen voor een goed contact;
• geschroefde verbinding - eenvoudig uit te voeren, meestal gebruikt in moeilijke gevallen - wanneer het nodig is om over te schakelen van aluminium naar koper en vice versa.

Het specifieke type verbinding wordt geselecteerd op basis van vele factoren. Het is noodzakelijk om rekening te houden met het materiaal van de geleider, de doorsnede, het aantal aders, het type isolatie, het aantal geleiders dat zal worden aangesloten, evenals de bedrijfsomstandigheden. Op basis van deze factoren zullen we elk van de soorten verbindingen overwegen.

Lassen - hoge betrouwbaarheid onder alle omstandigheden

Wanneer de draden zijn verbonden door lassen, worden de geleiders gedraaid en wordt hun uiteinde gelast. Hierdoor ontstaat een metalen kogel die onder alle omstandigheden zorgt voor een stabiele en zeer betrouwbare verbinding. Bovendien is het niet alleen betrouwbaar in termen van elektrische eigenschappen, maar ook mechanisch - het metaal van de aangesloten draden vormt na het smelten een monoliet en het is onmogelijk om een ​​afzonderlijke geleider te isoleren.

Lassen - het is belangrijk om het metaal te verwarmen, maar de isolatie niet te smelten

Het nadeel van dit type draadverbinding is dat de verbinding 100% uit één stuk bestaat. Als je iets moet veranderen, moet je het gefuseerde stuk afsnijden en het helemaal opnieuw doen. Daarom blijft er voor dergelijke verbindingen een bepaalde voorraad draden over - in het geval van mogelijke nabewerking.

Andere nadelen zijn een lasapparaat, geschikte elektroden, flux en werkvaardigheid. Daarnaast kost lassen veel tijd, is het nodig om de omringende objecten te beschermen en is het ook lastig om met de lasser op hoogte te werken. Daarom oefenen elektriciens dit type verbinding in uitzonderlijke gevallen uit. Als je het "voor jezelf" doet en weet hoe je het lasapparaat goed moet hanteren, kun je oefenen met restjes. De belangrijkste truc is niet om de isolatie te smelten, maar om het metaal te lassen.

Na afkoeling is de laslocatie geïsoleerd. U kunt elektrische tape gebruiken, u kunt krimpkous gebruiken.

Krimpdraadverbinding

Voor het krimpen van draden is een speciale aluminium of koperen huls vereist - deze wordt geselecteerd op basis van de grootte van de twist (diameter van de bundel) en het materiaal wordt hetzelfde genomen als voor de geleiders. Kale en glanzend gestripte draden worden gedraaid, er wordt een hulsbuis op geplaatst, die wordt vastgeklemd met een speciale tang.

Een voorbeeld van het krimpen van geleiders met een huls

Zowel mouwen als teken zijn verschillend, er zijn verschillende soorten.Elk van hen heeft zijn eigen gebruiksregels (het aantal draden dat in een hoes kan worden verpakt), waarin je goed moet navigeren. Het is noodzakelijk om de draden volgens bepaalde regels in te pakken, de grootte van de resulterende bundel te meten en deze aan de vereisten aan te passen. Over het algemeen een nogal saaie taak. Daarom wordt dit type draadverbinding vooral gebruikt door professionele elektriciens en schakelen ze steeds vaker over op veerklemmen.

Klemmenblokken

Een van de eenvoudigste en meest betrouwbare draadverbindingen is via aansluitblokken. Er zijn verschillende soorten, maar bijna overal wordt een schroefverbinding gebruikt. Er zijn stopcontacten van verschillende afmetingen - voor verschillende afmetingen geleiders, met een verschillend aantal paren - van 2 tot 20 of meer.

Het aansluitblok zelf is een plastic behuizing waarin een metalen voet of plaat is gesoldeerd. In deze mof of tussen de platen wordt een blote geleider gestoken, vastgeklemd met een schroef. Nadat de schroef is vastgedraaid, moet u goed aan de geleider trekken - zorg ervoor dat deze stevig is vastgeklemd. Omdat de aansluitpunten niet geïsoleerd blijven, zijn de klemmenblokken in ruimtes met een normale luchtvochtigheid toepasbaar.

Het nadeel van een dergelijke verbinding: door de plasticiteit van metalen - vooral aluminium - verzwakt het contact in de loop van de tijd, wat kan leiden tot een toename van de mate van verwarming en versnelde oxidatie, en dit leidt weer tot een afname van het contact. In het algemeen moet de draadverbinding in schroefklemmenkasten periodiek worden vastgedraaid.

Verbindingsdraden in aansluitblokken

Voordelen - snelheid, eenvoud, lage kosten, vereist geen vaardigheden, behalve de mogelijkheid om een ​​schroevendraaier te gebruiken. Een ander belangrijk voordeel is dat u gemakkelijk draden van verschillende diameters, enkel- en meeraderig, koper en aluminium kunt aansluiten. Er is geen direct contact, daarom zijn er geen risico's.

Solderen

Ten eerste over de soldeertechnologie. De aangesloten geleiders worden ontdaan van isolatie, gereinigd van oxidefilm tot puur metaal, getwist en vervolgens vertind. Hiervoor worden de geleiders verwarmd met een soldeerbout en op de hars aangebracht. Het moet het gewricht volledig bedekken. Vertinde draden worden eerst met uw vingers ineengedraaid en vervolgens met een tang geperst. In plaats van vertinnen kan soldeervloeistof worden gebruikt. Ze maken de draden goed nat, maar na het draaien.

Dan begint in feite het soldeerproces: de verbinding wordt verwarmd met een soldeerbout of een smalvlambrander. Wanneer de hars of het vloeimiddel begint te koken, nemen ze een deel van het soldeer op de punt van de soldeerbout, brengen het in de soldeerzone en drukken de punt tegen de geleiders. Het soldeer stroomt om de openingen tussen de draden op te vullen en zorgt voor een goede verbinding. Bij gebruik van een zaklamp wordt het soldeer gewoon een klein beetje aan de zaklamp toegevoegd.

Verder, nadat het soldeerpunt is afgekoeld, volgens de technologie, is het noodzakelijk om de fluxresten weg te wassen (ze versnellen oxidatie), de verbinding te drogen, deze te bedekken met een speciale beschermende lak en deze vervolgens te isoleren met isolatietape en / of krimpkousen.

Nu over de voor- en nadelen van deze methode om draden aan te sluiten. In systemen met lage stroomsterkte is solderen een van de meest betrouwbare manieren om draden aan te sluiten. Maar wanneer elektrische bedrading in een huis of appartement wordt gelegd, wordt dit genadeloos bekritiseerd. Het punt is dat het soldeer een laag smeltpunt heeft. Bij periodieke passage van grote stromen door de verbinding (het gebeurt als de beveiligingsschakelaars verkeerd zijn geselecteerd of defect zijn) smelt het soldeer geleidelijk en verdampt. Keer op keer wordt het contact erger, de verbinding wordt steeds warmer. Als dit proces niet wordt gevonden, kan het in brand eindigen.

Het tweede negatieve punt is de lage mechanische sterkte van het solderen. Het gaat weer over tin - het is zacht. Als er veel draden in de soldeerverbinding zitten en ze nog steeds stijf zijn, vallen de geleiders bij het inpakken vaak uit het soldeer - de elastische kracht is te groot, waardoor ze eruit worden getrokken.Daarom wordt het niet aanbevolen om de aansluiting van geleiders door solderen te gebruiken bij het bedraden van elektriciteit: het is onhandig, lang en riskant.

Veerklemmen voor het verbinden van draden

Een van de meer controversiële manieren om draden aan te sluiten, is met veerklemmen. Ze zijn van verschillende typen, maar de meest voorkomende twee zijn wago-aansluitblokken (wago) en PBM-doppen. Uiterlijk en qua installatie zijn ze heel verschillend, maar de kern van beide ontwerpen is een veer, die een sterk contact met de draad creëert.

Er zijn geschillen over dit voorjaar. Tegenstanders van wago-gebruik zeggen dat de veer na verloop van tijd zal verzwakken, het contact erger zal worden, de verbinding zal heter gaan worden, wat wederom leidt tot een nog snellere afname van de mate van veerelasticiteit. Na enige tijd kan de temperatuur zo sterk stijgen dat het lichaam (plastic) smelt, maar wat er daarna kan gebeuren, is bekend.

Veerbelaste bedradingsklemmen - populaire draadverbinding

Ter verdediging van het gebruik van veerklemmen om draden aan te sluiten, kan worden gezegd dat problemen zeer, zeer zeldzaam zijn als ze worden gebruikt in overeenstemming met de aanbevelingen van de fabrikant. Hoewel er veel vervalsingen en wago zijn, en persoonlijke beschermingsmiddelen, evenals een overvloed aan foto's ervan in gesmolten vorm. Maar tegelijkertijd gebruiken velen ze en werken ze onder normale bedrijfsomstandigheden jarenlang zonder klachten.

Wago draadklemmen

Ze verschenen enkele jaren geleden op onze markt en maakten veel lawaai: met hun hulp is de verbinding erg snel en gemakkelijk, terwijl ze een hoge betrouwbaarheid hebben. De fabrikant heeft specifieke aanbevelingen voor het gebruik van deze producten:

• wago mag alleen worden gebruikt voor massieve of soepele geleiders met een doorsnede van 0,5 mm of meer² tot 4 mm²;
• Gebruik voor het bevestigen en verbinden van gevlochten draden en draden met een kleine diameter de CAGE CLAMP - vanaf 0,08 mm² tot 35 mm²;
  

  Wat zit er in de wago-draadklemmen

Binnenin deze apparaten zit een metalen plaatje, dat zorgt voor de juiste mate van contact. De vorm en de parameters van de platen zijn speciaal ontwikkeld en getest. De tests zijn urenlang uitgevoerd op een trilstandaard, daarna verwarmd en gekoeld. Daarna werden de elektrische parameters van de verbinding gecontroleerd. Alle tests werden met "uitstekend" doorstaan ​​en merkproducten laten zichzelf altijd "vijf" zien.

Over het algemeen is het assortiment Wago-producten erg breed, maar voor het bedraden of aansluiten van huishoudelijke apparaten, verlichtingsarmaturen, gebruiken ze twee opties voor draadklemmen: 222-serie (afneembaar) met de mogelijkheid om de verbinding te hersluiten of te wijzigen en 773- en 273-serie - die eendelig worden genoemd.

Afneembaar

Veerklemmen voor bedrading De Wago 222-serie heeft een aantal contactblokken - van twee tot vijf - en hetzelfde aantal vlaggenklemmen. Voordat de verbinding wordt gestart, gaan de vlaggen omhoog, de van isolatie ontdane geleiders worden erin gestoken (helemaal), waarna de vlag wordt neergelaten. Op dit punt wordt de verbinding als voltooid beschouwd.

Wago-draadconnectoren - verbindingsmethoden

Indien nodig kunt u de verbinding opnieuw verzegelen - hef de vergrendelingsvlag op en verwijder de geleider. Handig, snel en betrouwbaar.

Assortiment wago 222 serie

De 222 Vago-serie kan worden gebruikt om twee of drie, zelfs vijf geleiders van koper of aluminium aan te sluiten (u kunt verschillende metalen in één klem aansluiten). Draden kunnen stevig of gestrand zijn, maar met stijve draden. Maximale doorsnede - 2,5 mm² ... Zachte draden kunnen worden aangesloten met een doorsnede van 0,08 mm² tot 4 mm².

Een stuk

Er is een ander type klemmen, die niet de mogelijkheid biedt om de draadverbinding opnieuw te maken - de serie 773 en 273. Bij gebruik van deze klemmen is het werk over het algemeen een tweede: de gestripte draad wordt in de bijbehorende bus gestoken. Er zit een veer die hem vastklemt en zorgt voor contact met de plaat. Allemaal.

Neem contact op met terminals wago

Deze veerbelaste draadklemmen kunnen worden gebruikt om massieve aluminium of koperen draden met een doorsnede van 0,75 mm of meer te verbinden² tot 2,5 mm², gestrand met stijve draden - vanaf 1,5 mm² tot 2,5 mm²... Zachtaderige aders kunnen niet met deze connectoren worden verbonden.

Soorten wago-bedradingsklemmen

Om het contact te verbeteren, moeten de draden worden verwijderd van oxidefilm voordat ze worden aangesloten. Om verdere oxidatie te voorkomen, produceren wago-fabrikanten ook contactpasta. De binnenkant van de klem is ermee gevuld en corrodeert zelf de oxidefilm en beschermt vervolgens de draden tegen oxidatie in de toekomst. In dit geval hoeven alleen sterk geoxideerde, donkere geleiders eerst te worden gestript en is het klemlichaam gevuld met pasta.

Overigens zeggen fabrikanten dat, indien gewenst, de draad uit de klem kan worden getrokken. Om dit te doen, neemt u de draad met één hand, houdt u de aansluitdoos met de andere vast en draait u ze met een klein bereik heen en weer, in tegengestelde richtingen, in verschillende richtingen.

Klemmen voor lampen (constructie- en installatieklemmen voor armaturen)

Voor een snelle en gemakkelijke aansluiting van lampen of schansen heeft wago speciale 224 series terminals. Met hun hulp is het mogelijk om aluminium- of koperdraden met verschillende doorsneden en typen (enkelkernig of gestrand met stijve draden) aan te sluiten. De nominale spanning van deze aansluiting is 400 V, nominale stroom:

• voor koperen geleiders - 24 A
• 16 A voor aluminium.

Methoden voor het verbinden van draden in kroonluchters en schansen met behulp van wago-klemmen

Doorsnede van de aangesloten geleiders vanaf de montagezijde:

• koper 1,0 ÷ 2,5 mm2 - eenaderig;
• aluminium 2,5 mm2 - enkele ader.

Doorsnede van de aangesloten geleiders vanaf de zijkant van de kroonluchter / schans: koper 0,5 ÷ 2,5 mm2 - enkelkernig, geslagen, vertind, geplooid.

Bij het aansluiten van koperdraden moet contactpasta worden gebruikt en moeten aluminiumdraden handmatig tot blank metaal worden gestript.

Dit product heeft twee nadelen. Ten eerste is de prijs van originele terminals hoog. Ten tweede - er zijn veel vervalsingen tegen een lagere prijs, maar hun kwaliteit is veel lager en zij zijn het die verbranden en smelten. Daarom is het, ondanks de hoge kosten, beter om originele producten te kopen.

PPE-doppen

PBM-doppen (staat voor “aansluiten van isolatieklemmen”) zijn zeer gebruiksvriendelijke apparaten. Dit is een kunststof koffer waarin zich een conische veer bevindt. Van isolatie ontdane geleiders worden in de dop gestoken, de dop wordt meerdere keren met de klok mee gedraaid. U zult het gevoel hebben dat het niet meer scrolt, wat betekent dat de verbinding klaar is.

Hoe maak je een draadverbinding met PBM

Deze aderconnectoren worden door veel fabrikanten geproduceerd, ze zijn verkrijgbaar in verschillende maten, voor verschillende diameters en het aantal aan te sluiten aders. Om ervoor te zorgen dat de verbinding van de draden betrouwbaar is, moet de maat correct worden gekozen en hiervoor is het noodzakelijk om de markering te begrijpen.

Na de letters PPE staan ​​meerdere cijfers. Het aantal cijfers varieert afhankelijk van de fabrikant, maar ze betekenen dezelfde dingen. Er is bijvoorbeeld dit type markering: SIZ-1 1.5-3.5 of SIZ-2 4.5-12. In dit geval geeft het nummer direct na de letters het soort hoofdletter aan. "1" wordt ingesteld als het lichaam een ​​gewone kegel is, op het oppervlak waarvan groeven kunnen worden aangebracht - voor een betere grip. Als er een CIZ-2 is, zijn er kleine uitsteeksels op de behuizing, die u gemakkelijk met uw vingers kunt vastpakken en draaien.

Alle andere nummers geven de totale doorsnede weer van alle geleiders die kunnen worden aangesloten met behulp van deze specifieke PBM-kap.

Een voorbeeld van het markeren van PBM-doppen en de decodering ervan

Bijvoorbeeld PPE-1 2.0-4.0. Dit betekent dat het lichaam van de verbindingsdop conventioneel, conisch is. Hiermee kunnen twee aders met een doorsnede van minimaal 0,5 mm worden verbonden² (ze tellen op tot 1 mm, wat aan de minimumvereisten voldoet - zie de tabel).Deze kap bevat maximale geleiders waarvan de totale doorsnede niet meer dan 4 mm mag zijn.².

Aansluiting van draden met PBM-doppen

In de tweede versie van de markering, na de afkorting PPE, is er slechts een nummer van 1 tot 5. In dit geval hoeft u alleen te onthouden welke nuttig is voor welk draadgedeelte. De gegevens staan ​​in een andere tabel.

PPE-doppen en hun parameters

Overigens kunnen PBM-doppen alleen koperdraden verbinden - aluminium geleiders zijn in de regel dikker dan het maximum dat voor deze connectoren is toegestaan.

Geschroefde verbinding

Deze verbinding is samengesteld uit een bout van elke diameter, een geschikte moer en een, of beter - drie, ringen. Het is snel en eenvoudig gemonteerd, het gaat lang en betrouwbaar mee.

Vastgeschroefde draadverbinding

Eerst worden de geleiders ontdaan van isolatie, indien nodig wordt de bovenste geoxideerde laag verwijderd. Verder wordt een lus gevormd uit het gestripte deel, waarvan de binnendiameter gelijk is aan de diameter van de bout. Om het gemakkelijker te maken, kun je de draad om de bout wikkelen en vastdraaien (middelste versie in de rechter afbeelding). Daarna wordt dit alles in deze volgorde verzameld:

• Op de bout wordt een sluitring geplaatst.
• Een van de gidsen.
• De tweede ring.
• Een andere dirigent.
• Derde puck.
• Noot.

De verbinding wordt eerst met uw handen vastgedraaid, daarna met sleutels (u kunt een tang nemen). Dat is alles, de verbinding is klaar. Het wordt voornamelijk gebruikt als het nodig is om een ​​verbinding te maken van draden van koper en aluminium, het kan ook worden gebruikt bij het aansluiten van geleiders met verschillende diameters.

Hoe aluminium en koperen geleiders te verbinden

Laten we ons trouwens herinneren waarom het onmogelijk is om koperen en aluminium draden rechtstreeks aan te sluiten. Er zijn twee redenen:

• Zo'n verbinding wordt erg heet, wat op zichzelf erg slecht is.
• Na verloop van tijd verzwakt het contact. Dit komt omdat aluminium een ​​lagere elektrische geleidbaarheid heeft dan koper, waardoor het bij het passeren van dezelfde stromen meer opwarmt. Bij verhitting zet het sterker uit, waardoor de koperen geleider eruit wordt gedrukt - de verbinding wordt erger en erger, het wordt heter.

Om dergelijke problemen te voorkomen, worden koperen en aluminium geleiders aangesloten met behulp van:

• eindblokken;
• wago;
• geschroefde verbinding;
• aftakklemmen (maak draadverbindingen op straat).

Andere soorten connectoren kunnen niet worden gebruikt.

Hoe draden met verschillende diameters te verbinden

Als geleiders met verschillende diameters moeten worden aangesloten, mag deze niet worden gedraaid om een ​​goed contact te krijgen. Dit betekent dat u de volgende typen kunt gebruiken:

• eindblokken;
• wago;
• boutverbinding.