Hoe een spanningsstabilisator te kiezen voor een privéwoning en appartement

De elektriciteit die aan onze huizen wordt geleverd, is niet stabiel. Als de frequentie nog steeds min of meer stabiel is, 'loopt' de spanning in een aanzienlijk bereik. Het enige dat hiermee kan worden gedaan, is een spanningsstabilisator plaatsen voor het huis, appartement, zomerhuisje. Dan komt alles goed in je aparte "stukje" van het netwerk (als je de juiste elektrische stabilisator kiest).

Selectie op technische kenmerken

Om een ​​stabilisator te kiezen, moet u eerst beslissen of u deze op het hele huis / appartement of op een specifiek apparaat (groep apparaten) gaat installeren. In theorie is het bij spanningsproblemen beter om een ​​spanningsregelaar voor het huis aan de ingang te plaatsen, zodat alle apparaten gegarandeerd normale spanning krijgen. Maar dergelijke apparatuur kost nogal wat geld - minstens $ 500. De kosten zijn dus hoog. Deze aanpak is gerechtvaardigd, als de worpen significant zijn, dan is dit de beste uitweg, aangezien de techniek kan mislukken.

Lokale en algemene stabilisatoren - het eerste dat u moet beslissen

Als de spanning binnen kleine grenzen "loopt" en de meeste apparatuur normaal werkt, en slechts enkele van de meer gevoelige apparatuur problemen heeft, is het zinvol om lokale stabilisatoren op specifieke lijnen of op afzonderlijke apparaten te plaatsen.

Door het aantal fasen

De stroomvoorziening in het huis kan eenfasig en driefasig zijn. Bij enkelfasig (220 V) is alles duidelijk: je hebt een enkelfasige stabilisator nodig. Als het huis / appartement drie fasen heeft, zijn er opties:

• Als er apparatuur is die op drie fasen tegelijk is aangesloten, is een driefasige spanningsstabilisator nodig voor het huis.
  

  Aansluitschema stabilisator op een enkelfasig circuit

• Als de apparatuur op slechts één van de fasen is aangesloten, zijn voor elk van de fasen enkelfasige stabilisatoren nodig. Bovendien hoeft hun vermogen niet hetzelfde te zijn, aangezien de belasting meestal ongelijk verdeeld is.
  

  Driefasige schakelingen kunnen worden geleverd met drie eenfasige

Het is niet moeilijk om volgens dit principe een spanningsstabilisator voor een huis of zomerhuisje te kiezen. Maar het is absoluut noodzakelijk om te beslissen.

Machtsselectie

Om een ​​spanningsstabilisator voor een huis te kiezen, is de eerste stap het berekenen van het vermogen. De gemakkelijkste manier om het te identificeren, is de machine, die zich in het huis of aan de lijn bevindt. De invoermachine staat bijvoorbeeld op 40 A. Bereken het vermogen: 40 A * 220 V = 8,8 KVa. Zodat het apparaat niet op de limiet van de mogelijkheden werkt, nemen ze een gangreserve van 20-30% in beslag. In dit geval is het 10-11 kVA.

De keuze van het vermogen van de stabilisator hangt af van het totale vermogen van het netwerk of de apparaten die erop zijn aangesloten

Ook wordt de kracht van de lokale stabilisator berekend, die we op een apart apparaat zetten. Maar hier houden we rekening met de maximaal verbruikte stroom (er is in de kenmerken). Dit is bijvoorbeeld 2,5 A. Verder tellen we volgens het hierboven beschreven algoritme. Maar als de apparatuur een motor heeft (bijvoorbeeld koelkast), moet rekening worden gehouden met de startstromen, die vele malen hoger zijn dan de standaardstromen. In dit geval worden de berekende parameters vermenigvuldigd met 2 of 3.

Verwar bij het selecteren van vermogen kVA niet met kW. Kortom, 10 kVA in de aanwezigheid van condensatoren en inductoren op de belasting (dat wil zeggen, voor echte netwerken bijna altijd) is niet gelijk aan 10 kW. Het cijfer van de werkelijke belasting is kleiner, en hoeveel minder hangt af van de inductiefactor (het kan ook in de kenmerken zitten). Het is gemakkelijk om alles voor een specifiek apparaat te berekenen - je moet vermenigvuldigen met een coëfficiënt, maar voor een netwerk is het ingewikkelder.Als u een cijfer in kVA ziet, neem dan een marge van ongeveer 15-20%. Dit is gemiddeld ongeveer de reactieve component.

Stabilisatienauwkeurigheid

De nauwkeurigheid van de stabilisering laat zien hoe "plat" de uitgangsspanning zal zijn. + -5% wordt als acceptabel beschouwd. Met een dergelijke tolerantie werkt huishoudelijke apparatuur normaal, maar voor geïmporteerde apparatuur is een beter gestabiliseerde spanning nodig. Dus alle stabilisatoren met een nauwkeurigheid van minder dan + -5% zijn geweldig, al het ergste is beter om niet te kopen.

Stabilisatienauwkeurigheid is een van de eerste parameters om op te letten

Bereik ingangsspanning: limiet en werkend

Er zijn twee lijnen in de kenmerken: het maximale ingangsspanningsbereik en het werkende. Dit zijn twee verschillende kenmerken die verschillende parameters van het apparaat vertegenwoordigen. Het grensbereik is het bereik waarbij het apparaat de spanning op de een of andere manier zal aanpassen. Het zal het niet altijd naar normaal trekken, maar het zal in ieder geval niet worden uitgeschakeld.

Het limietbereik is niet altijd aangegeven, maar er is een werking

Het werkingsbereik van de ingangsspanning is slechts de aanloop waarbij het apparaat de aangegeven parameters moet produceren (met dezelfde stabilisatienauwkeurigheid).

Laad- en overbelastbaarheid

Dit is een heel belangrijk kenmerk waar u op moet letten. Het laadvermogen geeft aan wat voor soort belasting de spanningsstabilisator voor het huis kan "trekken" bij het werken op de ondergrens. Er zijn modellen die het aangegeven vermogen leveren op 220 V. Dat wil zeggen, wanneer het helemaal niet nodig is. Maar bij de ondergrens van 160 V kunnen ze maar met de helft van de belasting werken. Het resultaat - werken met een lagere spanning, kan doorbranden. Zelfs als je hem met een gangreserve hebt genomen.

Extra belasting en overbelastbaarheid moeten worden aangevraagd. Meestal staat het niet in de technische specificaties.

De overbelastingscapaciteit is even belangrijk. Het laat zien hoe lang het overbelast kan raken. De parameter is belangrijk, zelfs als u de apparatuur met een goede gangreserve heeft genomen. Met deze parameter kunt u indirect de kwaliteit van onderdelen en montagekwaliteit bepalen. Hoe hoger de overbelastingscapaciteit, hoe betrouwbaarder de apparatuur.

Typen, voors, tegens

Er zijn verschillende soorten spanningsstabilisatoren, ze zijn gemaakt van componenten van verschillende typen - elektromechanisch, elektronisch. Sommige hebben een elektromechanische bediening, andere zijn elektronisch. Om de juiste apparatuur te kiezen, moet u een idee hebben van de voor- en nadelen.

Er zijn veel soorten en soorten spanningsstabilisatoren voor thuis….

Elektronisch (triac)

Ze zijn gemonteerd op triacs of thermistors. Ze hebben verschillende regelfasen, die worden aangesloten / losgekoppeld afhankelijk van de ingangsspanning. Overschakelen kan met een elektronische sleutel (werkt stil, maar dit zijn duurdere modellen) of een elektronisch relais (er is een geluid bij activering).

De voordelen van elektronische stabilisatoren zijn onder meer een hoge reactiesnelheid (de inschakeltijd van één trap is ongeveer 20 ms). Elektronische sleutels werken erg snel, door het vereiste aantal correctiestappen aan te sluiten of los te koppelen. Het tweede positieve punt is de stille werking. Er is niets om geluid te maken - de elektronica werkt.

Vergelijking van de belangrijkste soorten stabilisatoren

Er zijn ook nadelen. De eerste is een lage stabilisatienauwkeurigheid. In deze categorie vindt u geen modellen die spanning produceren met een fout van minder dan 2-3%. Dit is simpelweg onmogelijk, aangezien de aanpassing stapsgewijs is en de fout vrij hoog is. Het tweede nadeel is de hoge prijs. Triacs kosten veel, en er zijn er evenveel als er treden zijn. Dat wil zeggen, hoe meer stappen en hoe hoger de instelnauwkeurigheid, hoe duurder de apparatuur zal zijn.

Elektromechanisch

Ze zijn samengesteld op basis van een elektromagnetische spoel waarlangs de schuif loopt. De positie van de schuifregelaar wordt gewijzigd met behulp van een motor of relais. Het voordeel van de elektromechanische stabilisator is de lage prijs en de hoge stabilisatienauwkeurigheid.Het nadeel is de lage prestatie - de parameters veranderen langzaam. Het tweede nadeel is het nogal luide werk.

Gemotoriseerde machines werken stiller, maar aanpassingen gaan traag. De gemiddelde reactietijd is 20 V in 0,5 seconden. Bij plotselinge sprongen heeft het apparaat simpelweg geen tijd om de spanning te veranderen. Stabilisatoren van dit type hebben nog een probleem: overspanning. Het treedt op in een situatie waarin de eerder gedaalde spanning weer scherp terugkeert naar normaal. De stabilisator heeft geen tijd om te reageren, als gevolg hiervan hebben we aan de uitgang een sprong, deze kan worden ontvangen tot 260 V, en dit is destructief voor de technologie. Om een ​​dergelijke situatie te voorkomen, is aan de uitgang een spanningsbeveiliging (spanningsonderbreker) geïnstalleerd, die eenvoudig de stroom onderbreekt.

Elektromechanisch - goedkoop, betrouwbaar, maar met een lage correctiesnelheid

Als een elektromechanische spanningsstabilisator voor een huis wordt geassembleerd op basis van een relais, is de reactietijd korter, maar tijdens bedrijf zijn ze luidruchtig en is de aanpassing niet soepel, maar stapsgewijs. Dit betekent dat ze een lagere stabilisatienauwkeurigheid hebben. Maar er is geen overspanning en u hoeft niet na te denken over extra beveiliging. Om niet te verwarren, worden deze apparaten relaisstabilisatoren genoemd, zo worden ze in de meeste gevallen beschreven.

Er is nog een niet het meest aangename moment in elektromechanische spanningsstabilisatoren voor een huis of appartement: ze verslijten sneller, vereisen regelmatig onderhoud (eens per zes maanden).

Ferroresonant

Dit zijn de meest omvangrijke stabilisatoren. Ze hebben een korte reactietijd, hoge betrouwbaarheid en storingsbestendigheid. De stabilisatiecoëfficiënt is gemiddeld (ongeveer 3-4%), wat niet slecht is.

Ferro-resonante spanningsstabilisatoren zijn niet erg populair vanwege hun grote formaat en gewicht

Maar aan de uitgang heeft de spanning een vervormde vorm (geen sinusoïde), het werk hangt af van veranderingen in de frequentie in het netwerk, het onderscheidt zich door een grote massa en afmetingen. Het wordt meestal gebruikt als de eerste fase van stabilisatie, als een apparaat geen normale spanning kan bereiken.

Omvormer

Dit is een van de soorten elektronische apparaten, maar de werking en interne structuur verschillen sterk van die hierboven beschreven, daarom wordt deze groep afzonderlijk beschouwd.

Bij inverter-spanningsstabilisatoren vindt een dubbele conversie plaats, eerst wordt de wisselstroom omgezet in gelijkstroom en vervolgens weer in wisselstroom, die wordt toegevoerd aan de arbeidsfactorcorrector, waar deze wordt gestabiliseerd. Als resultaat hebben we aan de uitgang een ideale sinusoïde met stabiele parameters.

Blokschema van een inverter-spanningsregelaar

Een inverter-spanningsstabilisator voor thuis is misschien wel de beste keuze voor vandaag. Hier zijn de voordelen:

• Breed werkbereik van stabilisatie. De normale indicator is van 115-290 V.
• Snelle reactietijd - de vertraging is enkele milliseconden.
• Hoge stabilisatienauwkeurigheid: gemiddelde waarden in de klasse 0,5-1%.
• De output is een ideale sinusgolf, wat belangrijk is voor sommige soorten apparatuur (bijvoorbeeld gasketels, wasmachines van de nieuwste generatie).
• Onderdrukking van elke vorm van interferentie.
• Klein formaat en gewicht.

Voor de prijs is dit niet de duurste apparatuur - ze kosten ongeveer hetzelfde als relais en zijn bijna twee keer zo laag als elektronische. Tegelijkertijd is de conversiekwaliteit van inverterunits veel hoger.

De Russische fabrikant SHTIL produceert omvormerspanningsstabilisatoren voor huizen en zomerhuisjes

Het nadeel van deze apparatuur is één: tijdens het gebruik worden de elementen erg heet. Voor koeling zijn ventilatoren in de behuizing ingebouwd die een laag gezoem uitzenden. Als je voor een appartement een spanningsstabilisator kiest, plaatsen ze deze meestal in de gang, zodat het geluid te horen is. In privéwoningen zijn er meer opties om een ​​installatielocatie te kiezen, dus het is heel goed mogelijk om er een te vinden waar het geluid niet interfereert.

Welke stabilisator is beter

Het is niet logisch om te zeggen dat een soort stabilisator beter is en een ander slechter.Elk heeft zijn eigen voor- en nadelen, elk in een bepaalde situatie, onder bepaalde vereisten - de beste keuze.

Laten we eens kijken naar de typische situaties waarmee velen worden geconfronteerd:

• Stroomstoten zijn frequent en abrupt. De spanning daalt en wordt hoger dan nodig. Voor een dergelijke situatie zijn hoge prestaties en de afwezigheid van de mogelijkheid van overspanning vereist. Elektronische en inverterstabilisatoren hebben dergelijke eigenschappen.
• De spanning in het netwerk daalt vaak, het bereikt praktisch niet de norm. Hierbij is een breed werkbereik belangrijk. Van goedkope modellen zijn elektromechanische en relaismodellen geschikt, van duurdere modellen dezelfde omvormer.
  

  Om het gemakkelijker te maken om te kiezen welke spanningsregelaar beter is

• We hebben nieuwe apparatuur gekocht, maar het wil niet werken, het geeft een stroomfout. De beste optie is hier een inverterunit, deze houdt niet alleen de spanning vast, maar geeft ook een ideale sinusgolf, en dat is belangrijk voor elektronica.

Er zijn eigenlijk veel situaties. Maar in elk geval is het noodzakelijk om het type spanningsstabilisator voor het huis te selecteren op basis van het bestaande probleem. Kies vervolgens in de geselecteerde categorie op parameters.

Keuze van de fabrikant en prijzen

Het moeilijkste is om een ​​fabrikant te kiezen. Stazu zou moeten zeggen dat het beter is om geen rekening te houden met Chinese eenheden. Zelfs met degenen die maar half Chinees zijn (met de productie uit het Celestial Empire en het hoofdkantoor in een ander land), moet je heel voorzichtig zijn. De kwaliteit is niet altijd consistent.

Tips voor het kiezen van een stabilisator

Als de externe component niet belangrijk voor u is, let dan op de stabilisatoren van de Russische of Wit-Russische productie. Dit is kalm en leider. Heel degelijke eenheden, met een niet erg goed ontwerp, maar met een stabiele kwaliteit.

Als je het perfecte instrument wilt, zoek dan naar de Italiaanse ORTEA. Ze hebben zowel bouwkwaliteit als uitstraling op hoogte. RESANT heeft ook goede recensies. Hun product heeft een score van 4-4,5 op een vijfpuntsschaal.

In de tabel staan ​​verschillende voorbeelden van stabilisatoren van verschillende typen met een vermogen van 10-10,5 kW met kenmerken en prijzen. Kijk zelf maar.

Het prijsbereik is opvallend, maar de soorten apparatuur hier zijn heel verschillend - van budgetrelais en elektromechanisch tot superbetrouwbare elektronica.