Hoe aarding te maken in een privéwoning, op het platteland

De werking van moderne huishoudelijke en computerapparatuur zonder aarding is beladen met falen. In een groot deel van ons land, vooral op het platteland, zijn er ouderwetse aandrijfsystemen. Ze hebben geen beschermende aarding of bevinden zich in een zodanige staat dat ze simpelweg niet voldoen aan de elektrische veiligheidseisen. Daarom moeten de eigenaren de aarding van een privéwoning of tuinhuis zelf doen.

Wat geeft het

Beschermende aarding is nodig om de elektrische veiligheid in huis te garanderen. Bij een juiste uitvoering leidt het optreden van een lekstroom tot een onmiddellijke werking van de aardlekschakelaar (beschadiging van de elektrische isolatie of het aanraken van onder spanning staande delen). Dit is de hoofd- en hoofdtaak van dit systeem.

De tweede functie van aarding is om de normale werking van elektrische apparatuur te garanderen. Voor sommige elektrische apparaten is de aanwezigheid van een beschermingsdraad in het stopcontact (indien aanwezig) niet voldoende. Een directe verbinding met de grondbus is vereist. Hiervoor zitten meestal speciale clips op de body. Als we het hebben over huishoudelijke apparaten, dan is dit een magnetron, oven en wasmachine.

De belangrijkste taak van aarding is om de elektrische veiligheid van een privéwoning te waarborgen

Weinig mensen weten het, maar een microgolfoven zonder directe verbinding met de "aarde" kan tijdens het gebruik een aanzienlijke hoeveelheid straling genereren en het stralingsniveau kan levensbedreigend zijn. Bij sommige modellen zie je een speciale terminal op de achterwand, hoewel de instructies meestal maar één zin bevatten: "aarding is noodzakelijk" zonder precies te specificeren hoe het wenselijk is om dit te doen.

Bij het aanraken van het lichaam van de wasmachine met natte handen is vaak een tintelend gevoel voelbaar. Het is onschadelijk, maar onaangenaam. U kunt zich ontdoen door de "aarde" rechtstreeks op het lichaam aan te sluiten. In het geval van de oven is de situatie vergelijkbaar. Zelfs als het niet "knelt", is een directe verbinding veiliger, aangezien de bedrading in het apparaat onder zeer zware omstandigheden werkt.

Computers zijn nog interessanter. Door de "aardedraad" rechtstreeks op de behuizing aan te sluiten, kunt u de snelheid van het internet meerdere keren verhogen en het aantal "vastlopen" minimaliseren. Het is zo gemakkelijk vanwege de directe verbinding met de grondbus.

Heb ik aarding nodig op het platteland of in een houten huis

In zomerhuisjes is aarding verplicht. Vooral als het huis is gebouwd van brandbaar materiaal - hout of frame. Het gaat over onweersbuien. In zomerhuisjes zijn er veel elementen die bliksem aantrekken. Dit zijn putten, boorgaten, pijpleidingen, liggend op het oppervlak of begraven tot een minimale diepte. Al deze objecten trekken bliksem aan.

Bij datsja's is de kans groot dat u door de bliksem wordt getroffen

Als er geen bliksemafleider en aarding is, is een blikseminslag bijna gelijk aan een brand. Er is geen brandweerkazerne in de buurt, dus het vuur verspreidt zich zeer snel. Maak daarom samen met aarding ook een bliksemafleider - minimaal een paar meter lange staven die aan de nok zijn bevestigd en verbonden met een staaldraad met aarding.

Aardingssystemen voor privéwoningen

Er zijn in totaal zes systemen, maar er worden er hoofdzakelijk slechts twee gebruikt in individuele gebouwen: TN-S-C en TT. In de afgelopen jaren is het TN-S-C-systeem aanbevolen. In dit schema is de nulleider op het onderstation geaard en staat de apparatuur in direct contact met de grond. Voor de consument worden de aarde (PE) en nul / nul (N) gedragen door één geleider (PEN), en bij de ingang van het huis is deze weer verdeeld in twee afzonderlijke.

TN-S-C aardingssysteem

Bij een dergelijk systeem wordt een voldoende mate van bescherming geboden door automatische apparaten (aardlekschakelaars zijn optioneel). Het nadeel is dat wanneer de PEN-draad doorbrandt of beschadigd raakt in het gebied tussen de woning en het onderstation, er een fasespanning op de grondbus in de woning verschijnt, die nergens door wordt losgekoppeld. Daarom stelt de PUE strenge eisen aan een dergelijke lijn: er moet verplichte mechanische bescherming van de PEN-draad zijn, evenals periodieke back-upaarding op palen om de 200 m of 100 m.

Veel landelijke transmissielijnen voldoen echter niet aan deze voorwaarden. In dit geval wordt het TT-systeem aanbevolen. Dit schema moet ook worden gebruikt in vrijstaande open bijgebouwen met een aarden vloer. Het risico bestaat dat u de grond en de grond tegelijkertijd raakt, wat gevaarlijk kan zijn met een TN-S-C-systeem.

Aardingssysteem voor privéwoningen TT

Het verschil is dat de "aardedraad" naar de afscherming afkomstig is van een individuele aardlus en niet van een transformatorstation, zoals in het vorige diagram. Een dergelijk systeem is bestand tegen beschadiging van de beschermende geleider, maar vereist de verplichte installatie van een aardlekschakelaar. Zonder hen is er geen bescherming tegen elektrische schokken. Daarom definieert de PUE het alleen als een back-up als de bestaande lijn niet voldoet aan de vereisten van het TN-S-C-systeem.

TT-aardingssysteem in een duidelijker beeld

Aardingsapparaat voor privé-woningen

Sommige oudere elektriciteitskabels hebben helemaal geen aarding. Ze moeten allemaal veranderen, maar wanneer dit gebeurt, is een open vraag. Als je zo'n geval hebt, moet je een aparte contour maken. Optie twee - om zelf aan de grond te gaan in een privéwoning of in het land, met je eigen handen, of vertrouw de uitvoering van de campagne toe. Campagnediensten zijn duur, maar er is een belangrijk pluspunt: als er tijdens het gebruik problemen zijn die worden veroorzaakt door een onjuiste werking van het aardingssysteem, zal het bedrijf dat de installatie heeft uitgevoerd de schade vergoeden (dit moet in het contract worden vermeld, zorgvuldig lezen). In het geval van zelfexecutie, is alles aan jou.

Aardingsapparaat in een privéwoning

Het aardingssysteem van een privéwoning bestaat uit:

• aardingsstaven,
• metalen strips die ze combineren tot één systeem;
• lijnen van de aardlus naar schakelbord.

Wat maakt u aardingsgeleiders?

Als pinnen kunt u een metalen staaf gebruiken met een diameter van 16 mm of meer. Bovendien is het onmogelijk om de wapening te nemen: het oppervlak is verhard, waardoor de stroomverdeling verandert. Ook wordt de uitgeharde laag in de grond sneller vernietigd. De tweede optie is een metalen hoek met planken van 50 mm. Deze materialen zijn goed omdat ze met een voorhamer in zachte grond kunnen worden gedreven. Om dit gemakkelijker te maken, wordt het ene uiteinde geslepen, wordt een pad op het tweede gelast, waarop het gemakkelijker te verslaan is.

Buizen, hoek, metalen staaf kunnen als staven worden gebruikt.

Soms worden metalen buizen gebruikt waarvan één rand tot een kegel is afgeplat (gelast). Gaten worden in hun onderste deel geboord (ongeveer een halve meter van de rand). Wanneer de grond uitdroogt, wordt de verdeling van de lekstroom aanzienlijk verslechterd en kan pekel in dergelijke staven worden gegoten, waardoor de aarding wordt hersteld. Het nadeel van deze methode is dat je onder elke stang putten moet graven / boren - het zal niet werken om ze met een voorhamer tot de gewenste diepte te slaan.

Rijdiepte van pinnen

Aardingspennen dienen minimaal 60-100 cm onder de vriesdiepte de grond in te gaan. In gebieden met droge zomers is het wenselijk dat de pennen minimaal gedeeltelijk in natte grond staan. Daarom worden voornamelijk hoeken of een staaf gebruikt met een lengte van 2-3 m. Dergelijke afmetingen bieden voldoende contactoppervlak met de grond, waardoor normale omstandigheden worden gecreëerd voor de dissipatie van lekstromen.

Wat je niet moet doen

De functie van beschermende aarding is het afvoeren van lekstromen over een groot gebied. Dit gebeurt door het nauwe contact van metalen aardelektroden - pinnen en strips - met de grond. daaromaardingselementen worden nooit geverfd. Dit vermindert de geleidbaarheid tussen het metaal en de grond aanzienlijk en de bescherming wordt ondoeltreffend. Corrosie op lasplekken kan worden voorkomen met corrosiewerende verbindingen, maar niet met verf.

Het tweede belangrijke punt: aarding moet een lage weerstand hebben, en daarvoor is goed contact erg belangrijk. Het wordt geleverd door lassen. Alle verbindingen zijn gelast en de kwaliteit van de naad moet hoog zijn, zonder scheuren, holtes en andere defecten. Let nogmaals op: aarding in een privéwoning is niet mogelijk op schroefdraadverbindingen. Na verloop van tijd wordt het metaal geoxideerd, vernietigd, de weerstand neemt vele malen toe, de bescherming verslechtert of werkt helemaal niet.

Gebruik alleen lasverbindingen

Het is zeer onredelijk om pijpleidingen of andere metalen constructies in de grond als aardelektrode te gebruiken. Een dergelijke aarding werkt een tijdje in een privéwoning. Maar na verloop van tijd blijken de verbindingen van leidingen, als gevolg van elektrochemische corrosie, geactiveerd door lekstromen, te oxideren en in te storten, en blijkt aarding niet te werken, net als de pijpleiding. Daarom is het beter om dergelijke soorten aardelektroden niet te gebruiken.

Hoe het goed te doen

Laten we eerst de vorm van het aardelektrodesysteem uitzoeken. De meest populaire is in de vorm van een gelijkzijdige driehoek, aan de bovenkant waarvan pinnen zijn gehamerd. Er is ook een lineaire opstelling (dezelfde drie stukken, alleen in een lijn) en in de vorm van een contour - pinnen worden rond het huis gehamerd met een stap van ongeveer 1 meter (voor huizen met een oppervlakte van meer dan 100 m2). De pinnen zijn met elkaar verbonden door metalen strips - metalen band.

Het meest populaire model met aardelektrode

Procedure

Vanaf de rand blinde gebieden thuis op de installatieplaats van de pin moet minimaal 1,5 meter zijn. Op de geselecteerde locatie wordt een greppel gegraven in de vorm van een gelijkzijdige driehoek met een zijde van 3 m. De diepte van de greppel is 70 cm, breedte - 50-60 cm - zodat het gemakkelijk is om te koken. Een van de toppen, die meestal dichter bij het huis ligt, is met het huis verbonden door een greppel met een diepte van minimaal 50 cm.

Een greppel graven

Op de hoekpunten van de driehoek worden pinnen gehamerd (een ronde staaf of hoek van 3 m lang). Er blijft ongeveer 10 cm over boven de bodem van de put Houd er rekening mee dat de aardelektrode niet naar het aardoppervlak wordt gebracht. Het bevindt zich 50-60 cm onder het maaiveld.

Aan de uitstekende delen van de staven / hoeken is een metalen band gelast - een strook van 40 * 4 mm. De gemaakte aardingsschakelaar wordt met het huis verbonden met een metalen strip (40 * 4 mm) of een ronde geleider (sectie 10-16 mm²). De strip met de gemaakte metalen driehoek is ook gelast. Als alles klaar is, worden de lasplaatsen ontdaan van slak, bedekt met een anticorrosiemiddel (geen verf).

Gelaste strip

Na het controleren van de aardingsweerstand (in het algemeen mag deze niet hoger zijn dan 4 ohm), zijn de greppels bedekt met aarde. Er mogen geen grote stenen of puin in de grond zitten, de aarde is in lagen verdicht.

Bij de ingang van het huis wordt een bout aan de metalen strip van de aardelektrode gelast, waaraan een koperen geleider in isolatie is bevestigd (traditioneel is de kleur van aardingsdraden geel met een groene streep) met een geleiderdoorsnede van minimaal 4 mm².

Grondafvoer aan de muur van het huis met een aan het uiteinde gelaste bout

In het elektrische paneel is de aarding verbonden met een speciale bus. Bovendien alleen op een speciaal platform, glanzend gepolijst en gesmeerd met vet. Vanaf deze bus is "aarde" verbonden met elke lijn die door het huis is bedraad. Bovendien is bedrading "aarde" door een aparte geleider volgens de PUE onaanvaardbaar - alleen als onderdeel van een gemeenschappelijke kabel. Dit betekent dat als uw bedrading is bedraad met tweedraads draden, u deze volledig moet vervangen.

Waarom het onmogelijk is om een ​​aparte aarding te maken

Het opnieuw aanbrengen van de bedrading door het hele huis is natuurlijk lang en duur, maar wil je zonder problemen moderne elektrische apparaten en huishoudelijke apparaten bedienen, dan is dat noodzakelijk. Afzonderlijke aarding van bepaalde stopcontacten is niet effectief en zelfs gevaarlijk. En dat is waarom. De aanwezigheid van twee of meer van dergelijke apparaten leidt vroeg of laat tot de output van de apparatuur die op deze stopcontacten is aangesloten.Het punt is dat de weerstand van de circuits afhangt van de toestand van de grond op elke specifieke plaats. In sommige situaties ontstaat er een potentiaalverschil tussen de twee aardingsapparaten, wat leidt tot uitval van apparatuur of elektrisch letsel.

Modulair pinsysteem

Alle eerder beschreven apparaten - gemaakt van aangedreven hoeken, pijpen en staven - worden traditioneel genoemd. Hun nadeel is een grote hoeveelheid landwerk en een groot gebied dat nodig is bij het installeren van een aardelektrodesysteem. Dit komt doordat een bepaald contactgebied van de pennen met de grond vereist is, voldoende om de normale "verspreiding" van de stroom te verzekeren. De noodzaak van lassen kan ook complexiteit veroorzaken - er is geen andere manier om de aardingselementen te verbinden. Maar het voordeel van dit systeem zijn de relatief lage kosten. Als u met uw eigen handen traditionele aarding in een privéwoning doet, kost dit maximaal $ 100. Dit is als u al het metaal koopt en betaalt voor het lassen, en de rest van het werk zelf uitvoert

Modulaire aardingssysteemset

.

Modulaire pin (pin) systemen zijn een paar jaar geleden verschenen. Dit is een set pennen die tot een diepte van 40 m worden aangedreven. Dat wil zeggen dat er een zeer lange aardelektrode wordt verkregen die tot een diepte gaat. Fragmenten van de pin worden met elkaar verbonden met behulp van speciale klemmen, die ze niet alleen fixeren, maar ook zorgen voor een hoogwaardige elektrische verbinding.

Het voordeel van modulaire aarding is een kleine footprint en minder werk dat nodig is. Een kleine put met zijkanten van 60 * 60 cm en een diepte van 70 cm is vereist, een sleuf die de aardelektrode met het huis verbindt. De pinnen zijn lang en dun en kunnen gemakkelijk in geschikte grond worden gedreven. Hier kwamen we bij het grootste nadeel: de diepte is groot, en als je onderweg bijvoorbeeld een steen tegenkomt, moet je opnieuw beginnen. En het verwijderen van de staven is een probleem. Ze zijn niet gelast, maar of de klem bestand is, is de vraag.

Het tweede nadeel is de hoge prijs. Samen met de installatie kost zo'n aarding $ 300-500. Zelfinstallatie is problematisch, omdat het niet werkt om deze staven met een voorhamer te hameren. We hebben een speciaal pneumatisch gereedschap nodig, dat we hebben leren vervangen door een hamerboor met een slagmodus. Het is ook nodig om de weerstand na elke gehamerde staaf te controleren. Maar als u niet wilt knoeien met lassen en grondwerk, zijn modulaire aardingsbouten een goede optie.