Hoe u met uw eigen handen drainage op de site kunt maken

In sommige regio's bevindt grondwater zich zeer dicht bij het oppervlak. Zo dichtbij dat ze de integriteit van gebouwen (hun funderingen) bedreigen en voorkomen dat aanplant groeit. Al deze problemen worden opgelost door de afwatering van de site. In het algemeen is dit evenement kostbaar, zowel wat betreft het benodigde bedrag als de benodigde tijd. Een groot deel van de tijd wordt besteed aan planning. Als je alles naar je zin doet, heb je hydrogeologische onderzoeksgegevens en een project van een specialist nodig. Maar zoals gewoonlijk doen slechts enkelen dit, de meesten maken een afvoersysteem met hun eigen handen.

Drainage van de site kan worden geregeld als een element van landschapsontwerp

Wat voor soort water wordt verwijderd door drainage

Het droogleggen van een perceel is een kostbare en tijdrovende onderneming die veel landwerk vereist. De beste tijd om te bouwen is het proces van het plannen en inrichten van de site. Latere deadlines leiden tot veel verwarring, en dat is niet ieders vreugde. Als er echter water op de site staat, moet je ervoor gaan.

Er zijn verschillende soorten water op de site die ons storen en die moeten worden omgeleid. Ze zijn van verschillende aard en vergen verschillende maatregelen.

Oppervlaktewater

Ze worden gevormd tijdens het smelten van sneeuw en hevige neerslag, tijdens werkzaamheden op de site (water geven, waspaden), waterafvoer uit een reservoir, enz. Wat alle verschijnselen gemeen hebben, is hun bijzonderheid: oppervlaktewater verschijnt na bepaalde gebeurtenissen. Een slimmere manier om ze om te leiden is een apparaatstorm riool... Ze kan de taak perfect aan en de kosten van de regeling zijn veel lager.

Stormriolering is verantwoordelijk voor de lozing van oppervlaktewater

Voor de afvoer van oppervlaktewater worden voornamelijk open kanalen aangelegd, waterinlaatpunt onder stormleidingen of lineair langs de gehele dakoverstek. Vanuit deze ontvangers wordt water met vaste kunststof (asbestcement) leidingen in een riool afgevoerd of wordt een rivier of meer in een ravijn gestort. Soms is het toegestaan ​​om je op de grond terug te trekken.

Grondwater

Die ondergrondse wateren met een seizoensniveau (hoger in het voorjaar na een overstroming, lager in de winter) hebben een bevoorradingszone (waar ze vandaan komen) en een uitstroomzone (waar ze vertrekken) worden grondwater genoemd. Meestal is grondwater aanwezig op zandige leemgronden, minder vaak in leem met een kleine hoeveelheid klei.

De aanwezigheid van grondwater kan worden bepaald met behulp van zelfgegraven putten of meerdere putten die met een handboor worden geboord. Tijdens het boren wordt een dynamisch niveau opgemerkt (wanneer er water verschijnt tijdens het boren) en een constant niveau (enige tijd na het verschijnen ervan stabiliseert het niveau).

Bij een hoge grondwaterstand worden ook strookfunderingen gemaakt, maar de waterdichtheid dient op hoogte te gebeuren

Als we het hebben over de omleiding van water uit het gebouw, dan is het afvoersysteem geregeld als het grondwaterpeil (GWL) slechts 0,5 m onder de fundering ligt, als het grondwaterpeil hoog is - boven de vriesdiepte - dan is het aan te raden monolithische plaatfundering met de uitgevoerde waterafvoermaatregelen. Op een lager niveau zijn andere opties mogelijk, maar een grondige en meerlaagse waterdichting is vereist. De noodzaak van funderingsdrainage moet worden beoordeeld door een specialist.

Als hoogstaand grondwater (GWL boven 2,5 meter) de groei van planten belemmert, is drainage van de site vereist. Dit is een systeem van kanalen of speciale drainagebuizen die op een bepaald niveau in de grond zijn gelegd (20-30 cm onder het warmwaterpeil).De diepte van de pijpen of sloten is onder de GWL - zodat het water naar lager gelegen plaatsen stroomt. Zo worden de aangrenzende bodemgebieden gedraineerd.

Verhovodka

Dit grondwater komt voor op bodems in hooggelegen waterbestendige lagen, maar is vaak het gevolg van constructiefouten. Meestal is dit water dat, wanneer het in de grond wordt opgenomen, lagen tegenkomt die onderweg een laag vermogen hebben om vocht op te nemen. Meestal is het klei.

Als er na de regen plassen op de site staan ​​en deze lange tijd niet weggaan, is dit een fokker. Als zich water ophoopt in de gegraven sloten, is dit ook een topwater. Als een paar jaar na de bouw van een huis op kleigronden of leem in de kelder, de muren beginnen te "huilen" - dit is ook een topwater. Water verzameld in steenslagzakken onder de fundering, in het blinde gebied, enz.

Om een ​​dergelijke situatie te voorkomen, is drainage van de site vereist

De gemakkelijkste manier om het bovenste water te verwijderen, is met behulp van sloten, maar het is beter om het verschijnen ervan te voorkomen - om de fundering niet met puin en zand te vullen, maar met klei of inheemse grond, en deze voorzichtig in lagen aan te stampen. De belangrijkste taak is om de aanwezigheid van zakken waarin water zich ophoopt te elimineren. Na een dergelijke opvulling is het vereist om een ​​blinde ruimte te maken die breder is dan de opvulling in de breedte en een verplichte slag is de afvoer van regenwater.

Als de site een helling heeft, overweeg dan om terrassen en keermuren aan te brengen, met de verplichte plaatsing van afvoergoten langs de keermuur. Het moeilijkste is om met verkhvodka om te gaan in lage gebieden, die lager in niveau zijn dan de aangrenzende. Hier is een redelijke oplossing om aarde toe te voegen, omdat er meestal geen plek is om water te dumpen. Een andere mogelijke optie is de afvoer van de afvoer via aangrenzende gebieden of langs de weg naar het punt van mogelijke afvoer. Het is noodzakelijk om ter plaatse te beslissen, op basis van de bestaande omstandigheden.

Om niet weg te lopen

De inrichting van het afvoersysteem is een dure onderneming. Als het mogelijk is om met andere maatregelen rond te komen, is het de moeite waard om het te doen. Andere maatregelen zijn onder meer:

• Stormafvoerapparaat.
• Apparaat voor blinde gebieden (voor deinende gronden is een geïsoleerde blinde zone wenselijk).
• In gebieden met een helling is de aanleg van een hooggelegen sloot een sloot van voldoende diepte, die op de helling hoger ligt dan het huis. Vanuit deze sloot wordt het water onder het terrein afgevoerd naar een riool, geloosd in een ravijn, rivier, meer, etc.
  

  Zodat de randen van de sloot niet worden besprenkeld, kan deze worden beplant met vochtminnende planten met een krachtig wortelgestel

• Stichting waterdicht maken. Om capillaire aanzuiging van vocht te elimineren, worden verschillende lagen waterdichtingsmateriaal bovenop de afgewerkte fundering gelegd, om problemen met vochtige muren in de kelder te elimineren, wordt de fundering extern waterdicht gemaakt (uitgegraven tot de volledige diepte en behandeld met waterdichtingsmaterialen). Voor een grotere betrouwbaarheid moeten de wanden van de kelder en / of keldervloer van binnenuit worden behandeld met een penetrerende waterdichting van het type Penetron.

Als de situatie na al deze werkzaamheden niet bij u past, is het zinvol om een ​​afwateringssysteem te maken.

Afvoer soorten

Site drainage is een complex systeem met veel nuances en kenmerken. Door de structuur kan het lokaal (lokaal) zijn - om een ​​probleem op een specifieke site op te lossen. Meestal is het de afvoer van de fundering, kelder en semi-kelder (kelder) vloeren. Ook zijn waterafvoersystemen op de site gebruikelijk - om de hele site of een aanzienlijk deel ervan af te voeren.

Zachte afvoer - geen buis. Geschikt als het nodig is om een ​​kleine hoeveelheid water af te voeren in een zomerhuisje of bij een huis

Door installatiemethode

Bij wijze van installatie kan het afvoersysteem zijn:

• Open. Er worden betonnen of stenen bakken gebruikt, rond het terrein worden greppels gegraven. Ze blijven open, maar kunnen worden afgedekt met decoratieve roosters om het systeem te beschermen tegen grof vuil. Als u een eenvoudige oplossing nodig heeft voor het afvoeren van oppervlaktewater in het land, dan zijn dit sloten rond de omtrek van het terrein of in de laagste zone.Hun diepte moet voldoende zijn, zodat het water niet bij maximale stroming overstroomt. Zodat de ongewapende wanden van de afvoergoten niet instorten, zijn ze gemaakt onder een hoek van 30 °,

• 

  Om ervoor te zorgen dat de muren van open afvoersloten niet afbrokkelen, worden bodembedekkers op de hellingen geplant of met kasseien aangelegd

  

  Open afwatering bij de oprit, parkeerplaats, bederft het beeld helemaal niet

  

  Drainage-optie voor een zomerhuisje - goedkoop en vrolijk

  

  Van de afwateringssloot kun je een versiering van de site maken

  

  Afvoer van regenwater uit het huis en paden kan op deze manier worden geregeld

  

  Kan een aanzienlijke hoeveelheid water afvoeren

• Gesloten. Het water wordt opgevangen door de aangelegde speciale waterdoorlatende - drainage - leidingen. De leidingen worden geloosd in een opslagput, in een riool, een ravijn, een nabijgelegen reservoir. Dit type terreinafwatering is goed voor doorlatende bodems (zand).
• Aanvulling. Drainage van dit type site wordt meestal gebruikt op kleiachtige bodems of leem. In dit geval worden de leidingen ook in sloten gelegd, maar is daarin een laag voor laag zand- en grindaanvulling aangebracht, die water opvangt uit de omliggende bodems. Hoe slechter de grond vocht geleidt, des te krachtiger aanvulling is vereist.
  

  Drainagebuis in grindaanvulling

Het specifieke type drainage van de site wordt geselecteerd op basis van de sitecondities. Op klei en leem is een uitgebreide grindzandzone vereist, waarin water uit de omliggende delen van de grond stroomt. Op zand en zanderige leem is zo'n kussen niet nodig - de bodems zelf voeren water goed af, maar alleen een specialist kan dit specifiek zeggen op basis van de resultaten van geologische studies.

Op uitvoeringstype

Er zijn verschillende soorten (schema's) drainageapparaten op de site:

• Ringvormig. De pijpen zijn in een ring om het object gesloten. Meestal is het het huis. Het wordt zelden gebruikt, omdat het nodig is om de afvoerbuizen diep te verdiepen - de buis zelf moet 20-30 cm onder het grondwaterniveau worden gelegd. Het is duur en moeilijk te implementeren.
• Muurafvoer - om water van de muren af ​​te voeren. Het bevindt zich op een afstand van 1,6-2,4 m van de muren (in geen geval dichtbij). In dit geval bevindt de afvoer zich 5-10 cm onder de kelderverdieping. Als de vloer over een groot steenslagkussen wordt gegoten, wordt de afvoer 5-10 cm onder dit niveau gelegd.
  

  De juiste oplossing voor afvoer vanaf de fundering is een regenriolering en afwatering

• Afvoer van het reservoir. Het wordt gebruikt voor de constructie van plaatfunderingen in moeilijke situaties. Het is nodig voor de afvoer van bovenwater, het wordt meestal gebruikt in combinatie met een muurafvoer van water. Reservoirafvoer zijn de lagen die in de put worden gegoten - zand, steenslag, waterdichtheid (zoals ze van onder naar boven worden gegoten). Bovenop dit kussen is al wapening gelegd en is de funderingsplaat gestort.
• Systematisch en radiaal. Wordt gebruikt om gebieden af ​​te tappen. Ze verschillen in de manier waarop de afvoeren zich ten opzichte van de centrale buis bevinden. Met een straalschema is het systeem vergelijkbaar met een visgraat (er kan rekening worden gehouden met al bestaande planten), met een systematisch schema worden afvoeren gelegd met een berekende stap (meestal gerangschikt bij het plannen van een site).
  

  Stralingsafvoer van de site

Bij het leegpompen van een site wordt een centrale afvoer of een verzamelaar gemaakt van buizen met een grotere diameter (130-150 mm versus 90-100 mm voor conventionele afvoeren) - het watervolume is hier meestal groter. Het specifieke type afvoersysteem wordt geselecteerd op basis van de taken die moeten worden opgelost. Soms moet je combinaties van verschillende schema's gebruiken.

Site drainage - apparaat

Het afvoersysteem bestaat uit een netwerk van onderling verbonden leidingen die zich rond de omtrek (of het gebied) van het tegen water beschermde gebied bevinden. Drainageputten worden geplaatst op kruispunten of bochten. Ze zijn nodig om de toestand van het systeem te bewaken en dichtgeslibde leidingen op te ruimen. Vanuit alle afwateringsgebieden komt water de opvangput binnen, waar het zich ophoopt tot een bepaald niveau.Het kan vervolgens worden weggegooid of gebruikt voor irrigatie en andere technische behoeften. De afvoer kan gebeuren door zwaartekracht (als die er is), en onderwaterschepen worden gebruikt voor irrigatie en andere technische behoeften. drainage pompen.

Site drainageproces

Afvoerleidingen en putten

Afvoerbuizen worden speciaal gebruikt - met gaten van 1,5 tot 5 mm. Door hen stroomt water uit de omliggende grond. Gaten bevinden zich langs het hele oppervlak van de buis. Ze hebben verschillende diameters, voor privéwoningen en percelen is de meest gebruikte maat 100 mm, voor het afvoeren van grote hoeveelheden water kun je een doorsnede tot 150 mm nemen.

Ze worden nu voornamelijk gemaakt van polymeren: HDPE, LDPE (lage en hoge druk polyethyleen) en PVC (polyvinylchloride). Ze worden gebruikt om tot een diepte van 2 meter te leggen. Er zijn twee- en drielaagse gecombineerde, die zijn gemaakt van combinaties van deze materialen, ze zijn begraven tot een diepte van 5 meter.

Buizen voor drainage worden geselecteerd rekening houdend met de diepte. Het is vereist om te selecteren op basis van de ringstijfheid. Het wordt aangeduid met de Latijnse letters SN gevolgd door cijfers die de ringstijfheid (weerstand tegen belastingen) aangeven. Voor plaatsing tot een diepte van 4 meter moet de stijfheid SN4 zijn, tot 6 meter - SN6.

Het oppervlak van de afvoerleiding is omwikkeld met filtermateriaal. Er kunnen één tot drie filterlagen zijn. Het aantal lagen wordt gekozen op basis van de samenstelling van de grond - hoe fijner de deeltjes, hoe meer lagen er nodig zijn. Zo worden op klei en leem buizen met drie filterlagen gebruikt.

Waaruit bestaat het afvoersysteem?

Op de keerpunten en op de plaatsen waar meerdere leidingen zijn aangesloten, worden revisieputten geplaatst. Ze zijn nodig om gemakkelijker schoon te maken in geval van verstopping en om de toestand van de leidingen te kunnen bewaken. In de regel komen alle leidingen samen in één opvangput, van waaruit water ofwel door de zwaartekracht naar het lozingspunt wordt gestuurd, ofwel met kracht wordt weggepompt.

De afwateringsput op de site kan worden gemaakt van betonnen ringen met een kleine diameter

Er zijn speciale putten voor afvoersystemen, maar het is heel goed mogelijk om een ​​betonnen ring met een bodem en een deksel met een kleine diameter (70-80 cm) te begraven en er buizen in te brengen. Afhankelijk van de inbrengdiepte van de ringdrain, kunnen er meerdere nodig zijn. Een andere mogelijkheid is om een ​​kijkput en een grote afvoerleiding te maken, maar dan zul je met de bodem iets moeten verzinnen. Je kunt de bodem bijvoorbeeld vullen met beton.

Vooroordeel

Hoe een afvoerleiding eruit moet zien in een met zand gemalen stenen bed

Het zand is gelegd geotextiel dichtheid niet meer dan 200 g / m2. De randen van het canvas zijn langs de wanden van de greppel gelijnd. Er wordt een laag gemalen graniet overheen gegoten. De grootte van de steenslagfractie wordt gekozen afhankelijk van de grootte van de gaten in de afvoerleiding. Voor de kleinste gaten is steenslag met een korrel van 6-8 mm vereist, voor de rest - groter. Laagdikte steenslag - 150-250 mm - afhankelijk van de grondsoort. Op klei en leem is 250 mm vereist, op bodems die beter water afvoeren - zand en zandleems - ongeveer 150 mm.

Verpletterde steen wordt aangestampt en egaliseert in een bepaalde helling. Op het verdichte puin wordt een drainagebuis gelegd. Vervolgens wordt de buis in lagen met grind besprenkeld, elke laag wordt geramd. Op de afvoer moet minimaal 100 mm grind liggen. Daarna worden de uiteinden van het geotextiel ingepakt, hun overlapping moet 15-20 cm zijn, een laag zand met korrels van 0,5-1 mm wordt erop gegoten. De dikte van de zandlaag is 100-300 mm, mede afhankelijk van de doorlatendheid van de bodem: hoe slechter het water wordt afgevoerd, hoe dikker de zandlaag. "Inheemse" grond wordt op het verdichte zand gelegd en vervolgens kunnen planten worden geplant.

Een beetje over opvulmaterialen

Steenslag moet graniet of andere harde kalkvrije stenen zijn. Dolomiet (kalksteen) of marmer zijn niet geschikt. Het testen van de bestaande is eenvoudig: druppel er azijn op. Als er een reactie is, past het niet.

Nogmaals, we vestigen uw aandacht: puin wordt gewassen gelegd - zodat nieuwe leidingen niet meteen dichtslibben.

Grof zand

Grof zand is vereist. Korrelgrootte van 0,5 mm tot 1 mm. Het zand moet ook schoon zijn. Een deel van het zand wordt met schoon water gegoten, geschud, wachtend tot het zand bezinkt en de zuiverheid van het water wordt beoordeeld. Als het water troebel is met veel zwevende deeltjes, moet het zand worden gewassen.

Enkele nuances van constructie

Bij het leegpompen van een site wordt een centrale afvoer of een verzamelaar gemaakt van buizen met een grotere diameter (130-150 mm versus 90-100 mm voor conventionele afvoeren) - het watervolume is hier meestal groter.

Vork methode

Het drainageapparaat op de site begint vanaf het laagste punt en beweegt geleidelijk naar boven. Eerst wordt een opvangbak geplaatst. Als de grondwaterspiegel hoog is of als het water nog niet naar beneden is gekomen, kan zich water ophopen in de sloten. Deze modderige slurry zal van de put glijden en deze verstoppen. Daarnaast hindert de aanwezigheid van water in de sloot de werkzaamheden sterk: in droge sloten moeten afvoeren worden aangelegd. Om ze langs de sloot af te voeren, worden zijputten (put) met grotere diepte gemaakt. Gebroken steen wordt onderaan gegoten. Het verzamelde water wordt uit deze putten gepompt.