Hoe maak je een trap naar de 2e verdieping

Als er meer dan één verdieping is in een woonhuis, kun je niet zonder trappen. Maar naast dat het de verdiepingen moet verbinden, moet de trap ook in het interieur passen. Daarom moet u bij het kiezen van een ontwerp niet alleen letten op de afmetingen en hoeveel ruimte het in de kamer inneemt, maar ook op de stijl. Dan is een met de hand gemaakte trap naar de tweede verdieping niet alleen een functioneel item, maar ook een interieurdecoratie. Het werk is moeilijk en verantwoordelijk, maar je kunt het.

Soorten trappen naar de tweede verdieping in een woonhuis

Als we het over het apparaat hebben, zijn er drie soorten trappen op de vloer:

• Schroef of spiraal. Ze nemen de minste ruimte in, zien er goed uit, maar zijn niet erg handig in gebruik. Meestal gebruikt als extra.
  

  De kleinste vloertrap

• Op de bouten. De treden zijn gemonteerd op speciale metalen bouten - bouten. Er zijn geen zware bevestigingselementen in de constructie, waardoor de constructie visueel licht is.
  

  De trappen op de bouten - zien er erg interessant uit

• Het marcheren. Het meest voorkomende type. Ze kunnen bestaan ​​uit één, twee of meer vluchten (elementen). In aanwezigheid van meerdere marsen worden platforms tussen hen gemaakt - al dan niet draaiend - afhankelijk van de keuze van de eigenaren, maar wordt vooral bepaald door de afmetingen van de kamer en de toegewezen ruimte.
  

  Marcheren zijn er twee soorten - op stringers en bowstrings

Al deze constructies kunnen gemaakt zijn van metaal, hout, beton, glas, marmer en andere decoratieve stenen, en combinaties van deze materialen worden vaak gebruikt. Maar meestal zijn de trappen naar de tweede verdieping gemaakt van hout met hun eigen handen, iets minder vaak - van metaal of combinaties van metaal en hout.

Bovendien zijn er twee soorten graden - open en gesloten. Bij open trappen is er alleen een horizontaal gelegen deel - de trede zelf, in gesloten - is er ook een verticaal deel - een stijgbuis.

Trappen kunnen open of gesloten zijn

Ontwerpnormen

Bij het ontwikkelen van een trapproject is het belangrijk om het comfortabel en veilig te maken. Er zijn zeer specifieke cijfers en aanbevelingen die betrekking hebben op de parameters van de treden en de algemene stijgingshoek:

• De kantelhoek moet tussen 30-50 ° zijn. De optimale helling is 45 °, in een lagere hoek is het comfortabel om te lopen, maar er is veel ruimte nodig, bij een grotere is een te steile klim moeilijk.
  

  Het is wenselijk dat de hellingshoek van de trap in deze sector past. De tabel toont de standaard afmetingen van het loopvlak en de riser voor elke hellingshoek

• Het aantal stappen is oneven.
• De breedte van de trede (loopvlak) is in het bereik van 22-30 cm. De meest comfortabele treden zijn ongeveer 25 cm breed - je komt er met je hele voet op te staan. Bij smallere hakken hangt de hiel en valt de grootste last op de teen.
• De hoogte van de riser (de afstand van de ene trede naar de andere) is 15-20 cm. Als de hoogte te laag is, moet je vaak je benen herschikken, wat ongemakkelijk is; als je te groot bent, is het moeilijk om je benen op te tillen (vooral voor ouderen).
• Reling hoogte 90-120 cm.
• De minimale trapbreedte is 80 cm.

Het aantal treden wordt bepaald door simpelweg de hoogte van de geplande trap te delen door de geselecteerde stootbordhoogte. Zo is de hoogte van de kamer 285 cm en is gekozen voor een hellingshoek van 40 °. Volgens de tabel zien we dat de hoogte van de riser 19 cm is. Verdeel 285 cm / 19 cm = 15 treden.Als het getal even is, passen we de grootte dienovereenkomstig enigszins aan om een ​​oneven getal te krijgen.

Als een van de treden enkele centimeters kleiner blijkt te zijn, wordt deze hoogte "weggehaald" bij de eerste trede. Alle andere, inclusief de laatste, moeten hetzelfde zijn.

Bij het kiezen van de grootte van de treden kan het comfort worden gecontroleerd. Als de verdubbelde hoogte van de stijgbuis wordt opgevouwen met de geselecteerde stapbreedte, moet het resultaat zijn van 60 ms tot 64 cm. De tweede controlemogelijkheid - de som van het loopvlak en de lengtes van de riser is optimaal 45 cm, maar afwijkingen van 2 cm in beide richtingen zijn toegestaan.

Hoe u het comfort en de veiligheid van de trap kunt controleren

Al deze parameters moeten worden vastgelegd bij het ontwerpen van een huis. Als de woning al gebouwd is, moet u uitgaan van het feit dat er is en de maatvoering aanpassen aan de bestaande maatvoering.

Wenteltrap

Zoals eerder vermeld, neemt een wenteltrap in een privéwoning de minste ruimte in beslag. Maar het heeft een ernstig nadeel: het is onhandig om erop te lopen en het is bijna onmogelijk om iets omvangrijks naar de tweede verdieping te tillen. Ze zijn dus niet erg populair, hoewel ze er goed uitzien en goed passen in elk interieur.

Berekeningsfuncties

Bij het ontwerpen van een wenteltrap moet men er rekening mee houden dat er in sommige posities andere treden boven het hoofd zijn. Daarom zal het maken van kleine risers niet werken.

Het volgende kenmerk is dat de treden allemaal een ongelijke breedte hebben - de ene smaller, de andere breder. Met een smal deel worden ze bevestigd aan de centrale steun (paal), met een breed deel - aan muren of balusters. De standaard voor de breedte van het loopvlak wordt gemeten in het middendeel, en de brede mag niet meer dan 40 cm zijn.

De spanwijdte is van 50 cm tot 100 cm De gehele constructie is verdubbeld - een vierkant met een zijde van 100 cm tot 200 cm is vereist.

Prefab kolomstructuur

Dit type wenteltrap is het gemakkelijkst te maken: er wordt een buis geplaatst waarop houten elementen worden geplaatst - treden, tussencilinders, enz.

Wenteltrap op de centrale pilaar

Als je meer in detail kijkt, zijn er naast een metalen buis (in dit geval met een diameter van 40 mm), treden en balusters (verkrijgbaar in elk ontwerp), gedraaide houten cilinders (segmenten) die de afstand van de ene trede naar de andere bepalen.

Elementen van een houten wenteltrap

Aan de andere kant wordt de afstand tussen de treden gehandhaafd met behulp van zagen op de balusters. Aan deze groeven worden treden bevestigd (met lijm + bevestigingsmiddelen).

Hetzelfde apparaat, maar dan in metaal

Doe-het-zelf-installatie van trappen naar de tweede verdieping begint met de installatie van een pilaar. Er wordt een gat gemaakt in de vloer van de eerste verdieping en het plafond van de tweede verdieping, gelijk aan de diameter van de pilaar. We steken de buis in het gat, zetten een vergrote sluitring op en draaien de moer vast. Verder is de montage eenvoudig: de corresponderende elementen worden op de stang geplaatst, parallel met de installatie van de trede wordt een baluster geplaatst en gefixeerd. De afmetingen van de treden voor deze wenteltrap met de opgegeven parameters staan ​​in de tekening.

Tekening van elementen van een wenteltrap met afmetingen

De treden zijn gezaagd uit verlijmd karton of meubelplaat. U kunt een array gebruiken, maar meubelkwaliteit, dat wil zeggen zonder gebreken en gedroogd, met een vochtgehalte van niet meer dan 8-12%. Hoewel gelijmd hout als betrouwbaarder wordt beschouwd: het zal zeker niet leiden en het zal niet barsten als het krimpt.

Zie de video voor een voorbeeld van een montage met een vergelijkbaar ontwerp. Het heeft een geprefabriceerde paal, maar je kunt ook een stevige gebruiken, hoewel het lastig zal zijn om de treden te monteren - elke keer dat je de trap op moet.

De constructie van een metalen wenteltrap wordt gepresenteerd in de volgende videoclip. Voor degenen die bevriend zijn met lassen, zal deze optie gemakkelijker zijn.

Wenteltrap naar de tweede verdieping: foto's van interessante opties

Marcherende trap naar de tweede verdieping

Marcherende trappen zijn het populairst. Ten eerste is het handig om ze te gebruiken, en ten tweede is de technologie van hun constructie al lang ontwikkeld. Er zijn enkele kenmerken van de berekening. Het is belangrijk om te beslissen over het aantal marsen. In een gebied moeten er 3 tot 15 treden zijn. De handigste hebben 11-13 stukjes. Als door berekening blijkt dat er meer stappen zouden moeten zijn, zijn deze onderverdeeld in verschillende secties, waartussen platforms zijn gemaakt. De afmetingen van de platforms zijn veelvouden van de staplengte (600-630 mm). Dan zal het stijgen en dalen geen overlast veroorzaken.

Keer bekeken

Ladders met bordessen nemen veel ruimte in beslag. Als er niet genoeg ruimte is, worden beurten toegevoegd. De meest gebruikelijke optie is om de trap op twee aangrenzende muren op de hoeken te plaatsen. Om ruimte te besparen, kunt u ook langlauf- (draai) treden maken in plaats van een platform. Slechts één moment: het gedeelte met opwindstappen is het meest traumatisch. Als het gezin kleine kinderen of ouderen heeft, is het beter om een ​​speeltuin te maken.

Opwikkelstappen kunnen ook worden omschreven als draaien

Zoals eerder vermeld, worden marcherende trappen gemaakt op kosoura (balken met een zaagtandrand) en op terivs (alleen een schuine balk). Het bevestigen van treden aan stringbalken kost meer tijd en vaardigheid. Meestal wordt voor elke stap een stoel uitgesneden - een groef wordt in het bord geselecteerd. Voor extra betrouwbaarheid worden staven nog steeds van onderaf genageld of worden hoeken geïnstalleerd. De optie met hoeken is betrouwbaar, maar nogal controversieel vanuit esthetisch oogpunt. Als de hele trap van hout is gemaakt, zien de metalen delen er erg "snijdend" uit. Netjes verwerkte repen zien er veel organischer uit. Met voldoende dikte van de planken voor de treden en de breedte van de boogpees, kunt u het doen zonder extra bevestigingsmiddelen. In dit geval is het belangrijk dat de treden niet buigen, anders kunnen ze uit de groeven springen.

Marcheerladder op bowstrings

De montage van treden op kosoura is eenvoudiger: je hebt twee of drie steunen waaraan de op maat gesneden delen worden bevestigd. De belangrijkste taak is om de stringers correct te markeren en uit te snijden.

Dit is een trap op Kosoura - een van de fragmenten van de vergadering

Installatie van een vluchttrap met stapsgewijze foto's

Kosoura zijn gemaakt van een brede plaat van 75-80 mm dik en 350-400 mm breed. Als er geen massieve droge plaat is, kunnen gelijmde platen worden gebruikt. Hoe de kosour te berekenen, wordt beschreven in het formulier, maar u kunt de trap naar de tweede verdieping niet alleen als een zelfstandige trap monteren.

Een voorbeeld van het monteren van een trap op kosoura bij de muur verderop. Eerst fixeren we de steunpilaren waarop de inloopstappen zullen rusten. Aan deze palen bevestigen we de bovenste stringers.

Installatie van bovenliggers

Dan plaatsen we de lagere. We bevestigen de stringer bij de muur over het decoratieve bord - het is gemakkelijker om het te wassen en het vuil is minder zichtbaar dan op de muur.

We maken de onderste stringers vast - één aan de paal, de tweede aan het afwerkingsbord

Tussenliggende stringers worden als laatste geïnstalleerd. Op deze manier is het gemakkelijker om alle elementen te koppelen.

Kosoura ingesteld

De installatie van stappen begint. Nadat ze zijn gesneden, geschuurd en geverfd, is alles eenvoudig: we plaatsen het op zijn plaats, schroeven het gat onder de zelftappende schroef en draaien het vervolgens vast.

Installatie van trappen

De volgende stap is het bevestigen van de balusters. In dit geval zijn ze gemaakt van roestvrijstalen buis met houten inzetstukken. Onder elke baluster wordt een gat geboord, waarin de buis wordt gestoken, deze wordt op een haarspeld of op een andere beschikbare manier bevestigd.

Gaten voor het plaatsen van balusters

De balusters en leuningen zelf

Uitzicht van boven

Foto's van interessante marcherende trappen naar de 2e verdieping

Trap

Het meest ongebruikelijke uiterlijk zijn de trappen tussen de vloeren op de boletten. Bouten zijn een speciaal soort metalen bevestigingsmiddel dat met de ene rand aan de voeten wordt bevestigd en met de andere aan de steun.

Sommige soorten bouten

Het ontwerp is erg licht van uiterlijk, maar het draagvermogen van dergelijke apparaten is aanzienlijk - ongeveer 220 kg.

De trap op de bouten is een luchtconstructie

Aan de ene kant kunnen de treden rechtstreeks aan de muur (ook aan de bout) worden bevestigd, evenals aan de pees of stringer. Het tegenoverliggende deel is meestal bevestigd aan een frame dat in de tussenvloer is bevestigd. Dit is het ondersteunende element. Hieruit gaan bouten naar beneden, die vervolgens aan een deel van de treden worden bevestigd. Degenen die geen steun meer hebben, worden vastgehouden vanwege de herverdeling van de belasting. Onafhankelijke berekening en ontwerp is in dit geval erg problematisch, het is betrouwbaarder om de ontwikkeling van het project te bestellen.

Foto van enkele trap naar de 2e verdieping op de bouten