DIY-werkbladen van kunststeen

Betrouwbaarheid en functionaliteit zijn erg belangrijk voor meubels in de keuken en badkamer. En het vereist ook gemakkelijke reiniging - het is absoluut noodzakelijk om de reinheid te bewaken. Een aanrechtblad van kunststeen voldoet aan veel van deze criteria. Maar je moet het juiste materiaal kiezen, zodat niet blijkt dat een duur ding niet aan de verwachtingen voldoet.

Soorten kunststeen

De laatste tijd is er een groeiende trend naar het gebruik van meer natuurlijke materialen in decoratie. Hetzelfde aanrechtblad in de keuken of badkamer. Laat MDF een goede optie zijn, maar u wilt iets betrouwbaarder en solide. De meest optimale keuze is natuursteen. Maar deze optie is te duur. Een meer budgettair aanrecht gemaakt van kunststeen, hoewel het erg moeilijk is om het natuurlijk te noemen. Slechts een van de typen, en dan aan een stuk.

Het kunststenen aanrechtblad ziet er goed uit. Het is belangrijk dat het ook gemakkelijk en langdurig in gebruik is.

Bij kennismaking met het onderwerp blijkt dat kunststeen anders kan zijn. En radicaal anders - van verschillende materialen met verschillende eigenschappen. Of ze gebruiken verschillende technologieën, bijvoorbeeld spuitgieten. Dit is hoe naadloze werkbladen in elke vorm worden gemaakt. Of ze plakken plaatmateriaal op de basis, maar hier kun je niet zonder naden.

Een gootsteen met een naadloos werkblad kan worden gemaakt van agglomeraat of acrylsteen

Maar trek niet te snel conclusies. Een naadloos aanrecht lijkt beter te zijn. Kan zijn. Maar met injectietechnologie wordt plastic gebruikt en is het vatbaar voor krassen. Dus goed afgewerkte naden zijn beter. Met een hoge kwaliteit van het werk hebben ze geen invloed op de complexiteit van het schoonmaken, maar zijn ze alleen merkbaar van dichtbij. Over het algemeen hebben we te maken met de technologieën voor de productie van kunststenen werkbladen.

Werkbladen van acryl

Naadloze werkbladen zijn gemaakt van acrylsteen. Het is een plastic dat in vloeibare vorm wordt verkocht. De samenstelling kan gemengd worden met natuursteen of zand, maar de bulk is immers kunststof met al zijn voor- en nadelen. Dergelijk materiaal kan vloeibare steen, vloeibaar marmer, enz. Worden genoemd. De essentie verandert niet. Tenzij deze naam een ​​agglomeraat verbergt. Maar hier is het nodig om het percentage van de minerale component te verduidelijken. Als het minder dan 90% is en acryl als bindmiddel wordt gebruikt, dan is het, wat men ook mag zeggen, een tafelblad van acryl, geen stenen.

Voordelen - een verscheidenheid aan kleuren, compositie-opties, een lage prijs (als dit zonder hectische markeringen is). Nadelen - het oppervlak is bekrast, bang voor heet. Nadat er krassen zijn ontstaan, kunnen ze worden gepolijst, maar dit is geen goedkope service. Na herstel herstelt de soort zich een tijdje. Maar voor een tijdje - dit is totdat er nieuwe krassen verschijnen.

Aanrechtbladen van acrylsteen zien er erg goed uit

De technologie voor het maken van aanrechtbladen van acrylsteen is eenvoudig. Bekisting wordt gemaakt volgens de opgegeven afmetingen en vorm. Er wordt acryl in gegoten, ze wachten tot de uiteindelijke uitharding. De bekisting wordt verwijderd. Verder is het in theorie nodig om te wachten tot de hardingsprocessen uiteindelijk eindigen. Dit is ongeveer twee weken. Gedurende deze tijd zullen alle vluchtige componenten uit het plastic verdampen, het zal maximale sterkte krijgen. Maar bedrijven die gegoten werkbladen produceren, slaan meestal de verouderingsfase over. Dit is zowel tijd- als kostenopslag van afgewerkte producten in magazijnen, wanneer u al aan geld kunt komen.

En dit is de look na enkele maanden gebruik. En om niet te zeggen dat het gebruik "in harde modus" is. Een gewoon gezin

Deze optie is het goedkoopst, visueel aantrekkelijk, maar ook het meest onbetrouwbaar. Binnen een maand verschijnen krassen, die het uiterlijk en de stemming van de eigenaren aanzienlijk bederven.

Agglomeraat

Dit is steenslag en een klein bindmiddel (4-6%). De meeste steenslag (idealiter 96%) zijn van hard kwarts of graniet. Als bindmiddel wordt polyester gebruikt. Aan de samenstelling kunnen diverse natuurlijke en minder stenen / stoffen worden toegevoegd "voor kleur en variatie". Het kunnen marmeren chips, gekleurd glas, glitter, etc. zijn.

Uiterlijk kan het agglomeraat niet van acryl worden onderscheiden, maar qua prestatie kunnen ze heel verschillend zijn

Agglomeraat van kwarts of graniet is veel sterker. In feite is het een steen met een kleine toevoeging van plastic. Het is bestand tegen mechanische belasting. U kunt krabben, maar u zult een stevige inspanning moeten leveren. Als er toch krassen verschijnen, kunnen deze worden gepolijst. Dit proces is lang en vervelend. Maar het tafelblad ziet er lang geweldig uit.

Verkopers van acryl zeggen dat kwarts en graniet "vervagen". Het is waar. Veel natuurstenen - zoals marmer, kwarts, graniet - hebben een bepaalde natuurlijke achtergrondstraling. Maar het belangrijkste hier is natuurlijk. Het is niet schadelijk en kan in dergelijke doses de gezondheid niet beïnvloeden. Het tweede "minpuntje" dat aan natuursteen wordt toegeschreven, is hun kwetsbaarheid. Wel, ja. Ze versplinteren als je ze heel hard raakt. Maar de actie moet puntsgewijs worden toegepast en met zo'n kracht dat het simpelweg onmogelijk is om het in de keuken te creëren. Over het algemeen is het, indien mogelijk, beter om een ​​agglomeraat voor het aanrecht te kiezen.

Blad kunststeen

Deze technologie wordt gebruikt wanneer een werkblad van aanzienlijke dikte nodig is. Hetzelfde agglomeraat met grote dikte is erg zwaar en duur. En het heeft geen zin om een ​​array te gebruiken. Agglomeraat uit één stuk wordt gemaakt met een dikte van niet meer dan 2-3 cm. Als u een dikkere plaat op keukenkasten nodig heeft, is het goedkoper om de basis te fineren.

Acrylplaat is sterker, duurzamer

Op de ondergrond - vochtbestendig MDF, spaanplaat of multiplex (multiplex is de beste optie) - wordt een laag "steen" gelijmd. Het vliegtuig en de uiteinden zijn verlijmd. Er wordt een speciale supersterke en snelhardende lijm gebruikt. De lijm is gekleurd om overeen te komen met de coating. Na uitharding worden de naden, voegen, druppels geschuurd. Als ze goed zijn gedaan, zijn deze werkbladen erg duurzaam en praktisch.

Het blad "steen" is anders. Het kan een van de soorten acryl of agglomeraat zijn. Met het agglomeraat is alles duidelijk. Het is echt duurzaam en betrouwbaar. Alleen worden in dit geval vaak duurdere soorten gebruikt, bijvoorbeeld met marmer. Plexiglas is een goedkopere optie. Ondanks het feit dat het van plastic is, is het qua prestaties beter dan zijn spuitgegoten tegenhanger.

Een tafelblad is gemonteerd op een multiplex basis (de beste van de onderstellen)

Bouwt op om te zeggen dat het agglomeraat "niet erg" kan zijn. Als er een afbrokkelend aggregaat in wordt gebruikt, als het bindmiddel van onvoldoende kwaliteit is, zullen er krassen en vlekken en schilfers zijn. Als u besluit om bij een bedrijf te bestellen, is het beter om degenen te vinden die hun producten al gebruiken. En vraag naar garanties. Maar onthoud dat in onze realiteit vaak de ene juridische entiteit wordt gesloten, de andere wordt geopend. En dat is alles. Alle garanties van de juridische entiteit zijn doorgebrand. Betrouwbaarder in dit opzicht garanties van een particuliere handelaar.

Welke technologie is gemakkelijker om zelf onder de knie te krijgen

Als we het hebben over zelfproductie, dan is de gemakkelijkste manier om een ​​tafelblad te maken van gegoten acryl. Toegegeven, als u kant-en-klare mengsels gebruikt, zal de prijs bijna hetzelfde blijken te zijn als wanneer u bij een bedrijf bestelt. Het volgende moeilijkste proces om een ​​tafelblad te maken, is van agglomeraat. Omdat er weinig bindmiddel is, is het niet eenvoudig om een ​​gladde afwerking te bereiken. Als u niet bang bent voor langdurig slijpen om een ​​normaal resultaat te krijgen, kunt u proberen deze technologie onder de knie te krijgen.Een aanrechtblad van kunststeen op basis van agglomeraat is de beste keuze qua duurzaamheid en uitstraling.

DIY kunststeen aanrecht

De laatste "in lightness" -technologie voor de fabricage van werkbladen is van plaatsteen. Veel nauwkeurig bijsnijden, lijmen en slijpen. Je hebt professioneel gereedschap nodig: een cirkelzaag met geleiders, een decoupeerzaag, een cirkelschuurmachine met een set polijstschijven. Er zijn ook veel klemmen nodig om de gelijmde fragmenten aan te trekken en te bevestigen.

DIY gegoten acryl tafelblad

Het lijkt velen dat een werkblad uit één stuk zonder naden de beste optie is. Gemakkelijker schoon te maken, er kunnen geen lekken zijn. Dit is waar, maar het materiaal zelf (acryl) is niet altijd goed te gebruiken. Acryl zelf is een geweldig materiaal. Voor een badkamer is een aanrechtblad van kunststeen een goede keuze. Er zijn weinig mogelijkheden om het oppervlak te bekrassen, geen hoge temperaturen. En vocht, stoom, zeep en andere wasmiddelen zijn niet bang voor plastic. Als u besluit de technologie van het gieten van acrylwerkbladen onder de knie te krijgen, kunt u proberen het voor de badkamer te maken.

Uiterlijk zal een leek de ene soort kunststeen niet van de andere onderscheiden.

Voorbereiding

Voor het gieten van acryl wordt een mal gemaakt. Voor de vervaardiging ervan wordt gelamineerde spaanplaat of MDF gebruikt. Als het oppervlak van het aanrechtblad glad moet zijn, moet het bekistingsmateriaal ook glad zijn. Als je textuur nodig hebt, moet dit op het formulier staan. Eenmaal verwijderd uit de mal, herhaalt de acrylsteen alle groeven en oneffenheden. Daarom zijn we nauwgezet bij de selectie van materiaal voor de vorm.

We omlijsten het uitgesneden werkstuk met bumpers, sluiten de gaten voor de kookplaat en gootsteen met technologische pluggen

De zijkanten zijn gemaakt van hetzelfde materiaal. De randen van de lamellen worden eerst geschuurd met een grovere doek, daarna met een steeds dunnere schuurschijf. Er wordt steeds minder korreligheid gebruikt. Onthoud dat alle defecten dan in acryl worden gegoten. En ze vallen erg op als de steen in een enkele kleur is gekozen, zonder insluitsels. De naden zijn geseald en geëgaliseerd. De structuur wordt grondig gereinigd, gedroogd en van binnenuit in de was gezet.

Countertop fabricage

Vulstoffen worden toegevoegd aan acryl - steen- of marmerchips, pigment, decoratieve componenten. Alles raakt door elkaar. De verharder wordt als laatste gegoten. Acryl wordt in meerdere lagen gegoten, daarom wordt de verharder slechts aan een deel van de compositie toegevoegd.

De compositie is verdeeld over het vlak

Acrylcompositie wordt in de voltooide bekisting gegoten. Verdeel het gelijkmatig over alle gebieden. Het moet zich over alle formulierelementen verspreiden. In dit geval mag het verschijnen van bellen niet worden toegestaan ​​- de lucht moet worden verwijderd. Nadat de compositie is verdeeld, wordt er een spaanplaatplaat op gelegd, die ook wordt ingevet met was. De last wordt op de spaanplaat geplaatst. Het moet zorgvuldig worden geselecteerd, zodat de compositie niet aan de zijkanten wordt uitgeperst. De lading blijft een half uur staan. Dan halen ze het eraf, tillen de spaanplaat op. Een tweede portie plastic wordt in de mal gegoten en een dag bewaard. Gedurende deze tijd zal het acryl uitharden. Bekisting kan worden verwijderd.

Installatie op het frame en polijsten

Nadat de kunststof plaat van de bekisting is verwijderd, wordt deze op het frame bevestigd. Acryl is een elastisch materiaal. Zelfs met een dikte van 20-30 mm buigt het. Het frame is gemonteerd om maatvastheid te garanderen. Het is gemaakt van hout (balken van 50 mm dik of meer) of vochtbestendig multiplex (27 mm dik). Het frame bestaat uit latten langs de voorste en achterste pilaren, dwarsspringers geïnstalleerd in stappen van 40-50 cm De latten worden ook op steunpunten op het meubelframe geplaatst. We hebben meer versterkingen nodig op plaatsen met de grootste belasting. Hier wordt de kookplaat of gootsteen geïnstalleerd.

Werkblad uit één stuk voor keuken of badkamer wordt eveneens aan het frame bevestigd

Het frame is gemaakt met acryl met een dikte van meer dan 10 mm. Een dunnere laag vraagt ​​om een ​​stevige basis.Dat wil zeggen, uit hetzelfde triplex moet u een herhaling van uw tafelblad uitsnijden en deze twee vellen aan elkaar lijmen. De dikte van het triplex is ongeveer 27 mm. U kunt twee dunnere vellen aan elkaar lijmen. Het blijkt goedkoper. Bij normaal verlijmen worden de platen met klemmen vastgezet.

Laatste afwerking - slijpen. Eerst met fijnkorrelige schijven - 320 en hoger, en tenslotte - met een polijsthulpstuk. Deze fase is belangrijk voor het uiterlijk. U kunt de meeste gebreken verwijderen. Maar je kunt kwaad doen.

Blad steen

Het lijkt erop dat het van plaatplastic of, zoals het wordt genoemd, kunststeen, geen probleem is om iets te doen. Zo is het. Delen met de gewenste vorm en maat worden uit de plaat gesneden, ze worden aan elkaar gelijmd. De naden zijn gepolijst, waarbij tegelijkertijd eventuele hoogteverschillen worden weggenomen.

Veel Pools. Maar dit is voor elke kunstmatige steen

De geassembleerde structuur is ofwel verlijmd op een solide basis (met een steendikte tot 10 mm), of een frame is gemaakt van hout of multiplex. Alles lijkt simpel te zijn. Behalve dat:

• Een vel materiaal weegt veel, omdraaien is nog steeds een plezier.
• De sneden moeten perfect zijn, de pasvorm van de onderdelen moet perfect zijn. Dit vereist professionele apparatuur en het vermogen om ermee om te gaan.
• De verbindingen zijn gelijmd en vastgezet met klemmen. Ze worden ongeveer om de 20-30 cm geplaatst, zelfs voor geleidelijk, rustig werken is het aantal klemmen ongeveer tien.
• Om de voegen te schuren is een goede schuurmachine nodig. Je kunt doen met slijpschijven voor een molen. Maar tegelijkertijd moet de tool de mogelijkheid hebben om de snelheid aan te passen.

Om de delen van het tafelblad zo strak mogelijk te trekken, zetten ze tijdelijke stops. Klemmen klampen zich vast aan deze stops

En dus ja. U kunt met uw eigen handen een aanrechtblad van kunststeen maken. Bekijk de video om een ​​idee te krijgen van hoe en waar het over gaat. Verklaringen zijn er praktisch niet, maar de werktechniek is wel te traceren. Maar voor een betere verbinding van onderdelen (bij het lijmen van een rand), is het beter om een ​​kwart in het hoofdblad te kiezen. Dus de naad zal niet zo opvallen en de verbinding is betrouwbaarder.