Stralingsnormen binnenshuis

Radioactieve straling omringt ons overal, tot op zekere hoogte hebben alle objecten en zelfs de persoon zelf het. Het is niet de straling zelf die gevaarlijk is, maar wanneer de waarde ervan bepaalde waarden overschrijdt. Het is één ding als iemand korte tijd aan straling is blootgesteld en iets heel anders als hij bijvoorbeeld lange tijd in een besmet appartement woont. Vooruitkijkend, laten we zeggen dat voor een mens de veilige stralingssnelheid wordt gedefinieerd binnen 30 microröntgens per uur (μR / h). Er zijn nog meer meeteenheden. We zullen hieronder andere normen en meeteenheden bespreken.

Wat is radioactiviteit

Wat is straling

Straling is een vorm van straling door geladen deeltjes. Dergelijke straling, die inwerkt op omliggende objecten, ioniseert de stof. In het geval van mensen ioniseert het niet alleen cellen, maar vernietigt het ze ook of veroorzaakt het kanker.

De meeste elementen van het periodiek systeem zijn inert en onschadelijk, maar sommige hebben een onstabiele toestand. Zonder in details te treden, kunt u het zo omschrijven. De atomen van sommige stoffen vallen uiteen door fragiele interne bindingen. Dit verval gaat gepaard met het vrijkomen van alfa-, bètadeeltjes en gammastralen.

Deze afgifte gaat gepaard met het vrijkomen van energie met een verschillend penetrerend vermogen en heeft een ander effect op de weefsels van het lichaam.

Soorten straling

Er zijn verschillende soorten radioactiviteit, die kunnen worden onderverdeeld in niet-gevaarlijk, laag-gevaarlijk en gevaarlijk. We zullen er niet in detail op ingaan, het is eerder bedoeld om het te begrijpen dan binnenshuis kan worden aangetroffen. Dus dit:

1. alfa (α) straling;
2. beta (β) straling;
3. gamma (γ) straling;
4. neutron;
5. röntgenfoto.

Alfa-, bèta- en neutronenstraling zijn deeltjesbestraling. Gamma- en röntgenstralen zijn elektromagnetische straling.

In het dagelijks leven is het onwaarschijnlijk dat u ze tegenkomt röntgenfoto en neutron, aangezien ze specifiek zijn, maar met de rest kan dat. Elk van deze soorten straling heeft een verschillende mate van gevaar, maar daarnaast moet er rekening worden gehouden met de hoeveelheid straling die iemand heeft ontvangen.

Hoe wordt straling gemeten?

Er zijn verschillende eenheden voor het meten van straling, maar over het algemeen op gebruikersniveau hebben de daarbij behorende röntgenstraling de voorkeur. Ze zijn weergegeven in de onderstaande tabel. We zullen ze niet in detail bespreken, omdat, indien nodig, de radioactieve achtergrond in het appartement te weten komen, misschien zijn er maar 2 nodig.

Soorten straling

1. Sievert- equivalente dosis. 1 Sv = 100 R = 100 RER = 1 Gr.
2. Rentin - off-systeemeenheid - C / kg. 1 R = 1 RER = 0,01 Sv.
3. BER- analoge Sievert, een verouderde off-system unit. 1 RER = 1 P = 0,01 Sv.
4. Grijs- geabsorbeerd dosistempo - J / kg. 1 Gr = 100 Rad.
5. BlijIs de dosis geabsorbeerde straling, J / kg. 1 rad is 0,01 (1 rad = 0,01 Gy).

In de praktijk wordt de systeemeenheid Sievert (Sv) meer gebruikt, mSv is millisievert, μSv is microsievert, genoemd naar de wetenschapper Rolf Sievert. Sievert is een maateenheid voor equivalente dosis, uitgedrukt als de hoeveelheid ontvangen energie per kilogram massa J / kg.

De uitdrukking voor straling in röntgenstraling wordt ook gebruikt, zij het minder algemeen. Het omzetten van röntgenstralen in sievert is echter niet moeilijk.

1 Röntgen is gelijk aan 0,0098 Sv, maar meestal wordt de waarde in sievert afgerond op 0,01, wat de vertaling vereenvoudigt. Omdat dit zeer grote doses zijn, gebruiken ze in werkelijkheid veel lagere waarden van m - milli 10^-3 en mk - micro 10^-6 ... Dus 100 μR = 1 μSv, of 50 μR = 0,5 μSv. Dat wil zeggen, er wordt een vermenigvuldiger van 100 gebruikt.Als je microsievert in micro-röntgenstralen moet omzetten, moet je een bepaalde waarde met honderd vermenigvuldigen, en als je röntgenstralen in sieverts moet omzetten, moet je delen.

Het stralingsniveau dat een persoon kan ontvangen tijdens procedures en het leven

Toezicht en regelgeving

Het toezicht op dit gebied wordt uitgevoerd door Rospotrebnadzor door speciale diensten. Controle over de toestand van radioactieve besmetting van het milieu wordt uitgevoerd door de Russische Federale Dienst voor Hydrometeorologie en Milieumonitoring, en over het niveau van stralingsveiligheid van de bevolking - door de organen van het Ministerie van Volksgezondheid van de Russische Federatie.

In Rusland zijn stralingsdoses voor mensen vastgesteld door SanPiN 2.6.1.2523-09 "Stralingsveiligheidsnormen NRB-99/2009" en OSPORB-99. Volgens hen is de maximaal toegestane stralingsdosis voor een persoon niet meer dan 5 mSv of 0,5 RER, of 0,5 R in jaar.

Normen voor een persoon

In de jaren van onderzoek naar straling zijn veilige en maximale doses vastgesteld. Helaas niet alleen empirisch, maar ook in de praktijk. Gebeurtenissen zoals Hiroshima en Tsjernobyl waren niet voor niets voor de planeet. Jarenlange stralingswaarnemingen hebben aangetoond dat het overschrijden van de toegestane stralingsdosis een afdruk achterlaat op alle volgende generaties.

Fysieke grootheden waarin straling wordt gemeten

Straling achtergrond

Er zijn 4,5 miljard jaar verstreken sinds het ontstaan ​​van de aarde, gedurende welke tijd de radioactiviteit, die tijdens haar vorming gewoon gigantisch was, bijna verdwenen. De bestaande natuurlijke achtergrond, die in ons land 4-15 microR per uur bedraagt, bestaat uit meerdere componenten. Het:

• Natuurlijk, tot 83%. Reststraling van natuurlijke bronnen - gassen, mineralen.
• Kosmische straling - 14%. De krachtigste stralingsbron is de zon. Met een afname van het magnetische veld van de aarde zal de algehele achtergrond toenemen, wat kan leiden tot een toename van kankers en mutaties. De tweede factor die straling vermindert, is de atmosfeer. Vliegtuigen en bergbeklimmers krijgen een verhoogde dosis.
• Technogeen - van 3 tot 13%. 75 jaar zijn verstreken sinds de eerste atoomexplosie. Bij het testen van atoomwapens kwam een ​​enorme hoeveelheid radioactieve stoffen vrij in de atmosfeer. Bovendien, door de mens veroorzaakte ongevallen - Tsjernobyl, Fukushima. Extractie en transport van dergelijke stoffen, evenals exploitatie van kerncentrales. Alles draagt ​​bij aan de algehele achtergrond.

De dosis straling die een persoon gedurende het jaar ontvangt

De norm van de achtergrondstraling is een waarde tot 0,20 μSv / uur of 20 μR / uur. De toegestane achtergrond wordt beschouwd als een niveau tot 60 μR / uur of 0,6 mSv. Voor elk land is het zijn eigen, bijvoorbeeld in Brazilië is de veilige radioactieve achtergrond 100 μR per uur.

Veilige dosis

Een veilige dosis straling voor de mens is het niveau waarop men kan leven en werken zonder gevolgen voor het lichaam. Dit niveau wordt bepaald tot 30 μR / h (0,3 μSv / h).

Aanvaardbare dosis

De toegestane dosis straling is iets veiliger en geeft het niveau weer waarop het lichaam aan straling wordt blootgesteld, maar zonder negatieve gezondheidseffecten.

Het toelaatbare niveau per jaar gaat uit van maximaal 1 mSv. Als deze waarde wordt gedeeld door uren, krijgen we 0,57 μSv / h.

Deze dosis wordt ook gebruikt om de gemiddelde ontvangen straling over meerdere jaren te berekenen. Een persoon zou bijvoorbeeld 5 jaar op rij 5 mSv moeten ontvangen, maar voor gevaarlijk werk ontving hij een jaarlijks tarief van 3 mSv. De komende 4 jaar mag hij niet meer dan 1 mSv krijgen om de waarden gelijk te trekken en het risico op stralingsziekte te verminderen.

Bij het vliegen op een hoogte van meer dan 10 km zal het stralingsniveau maximaal 3 μSv / h zijn, wat 10 keer hoger is dan de norm. Het blijkt dat je in 4 uur de maximale, totale dosis van maximaal 12 μSv kunt krijgen.

Straling die tijdens de vlucht kan worden behandeld

Dodelijke blootstelling aan straling

Een gevaarlijke dosis kan worden ingenomen op een niveau van 0,75 Sv.Met deze waarde treedt er een verandering op in het bloed van een persoon en hoewel er niet meteen sterfgevallen zijn, is de kans op kanker in de toekomst vrij groot.

Zoals hierboven opgemerkt, nemen de organen (lever, longen, maag, huid) straling ongelijk waar. Stralingsziekte begint met een dosis van 1–2 Sievert en voor sommigen is het al een dodelijke dosis. Anderen kunnen de infectie gemakkelijk overleven en herstellen.

Op basis van statistieken is een dodelijke dosis dan meer dan 7 Sievert of 700 roentgens.

Meting van straling in een appartement

Het stralingsniveau in de ruimte mag niet hoger zijn dan 0,25 μSv / uur. Een ruimte waarin het radongehalte niet meer dan 100 Bq per kubieke meter bedraagt, wordt als veilig beschouwd. Tegelijkertijd kan het in industriële gebouwen tot 300 Bq en 0,6 microSievert zijn.

Als de normen worden overschreden, worden maatregelen genomen om deze te verlagen. Lukt dit niet, dan moeten de huurders worden verplaatst en moet het pand worden omgebouwd tot niet-bewoonbaar of afgebroken.

De SanPiN geeft het gehalte aan thorium, uranium en kalium-40 aan dat wordt gebruikt bij de bouw voor de bouw van woningen. De totale dosis van wand- en afwerkingsmaterialen mag niet hoger zijn dan 370 Bq / kg.

Materialen met verhoogde radioactiviteit

Tijdens de bouw in de Sovjettijd werden alle materialen getest in overeenstemming met GOST. Daarom, praten over het feit dat "Chroesjtsjovs" vijf verdiepingen tellende gebouwen radioactiviteit hebben is niets meer dan een mythe. De belangrijkste stralingsbron in een appartement of in een andere kamer is radongas.

Het behoort tot natuurlijke stralingsbronnen, aangezien het aanwezig is in de aardkorst en in het milieu terechtkomt, waardoor het bijdraagt ​​aan de totale stralingsachtergrond. Het dringt de kamer binnen via de fundering en vloeren en hoopt zich op, waardoor de normale radioactieve achtergrond toeneemt. Daarom moet u het pand niet te krap maken. Een extra bron van radon die het huis binnenkomt, is water uit geboorde putten en gas.

Gemiddelde radioactiviteit van sommige bouwmaterialen

Basismaterialen: beton, baksteen en hout zijn niet gevaarlijk en het meest onschadelijk. In de bouw en in het dagelijks leven gebruiken we echter materialen die vrij veel radon uitstoten. Deze omvatten:

• puimsteen;
• graniet;
• tufsteen;
• grafiet.

Alle materialen die zijn begraven in of gewonnen uit de aardkorst kunnen een verhoogd stralingsniveau hebben. Daarom is het een goed idee om het zelf te controleren.

Hoe te controleren op straling

U kunt het stralingsniveau controleren bij het kopen van een nieuw appartement, appartement in een achterstandswijk of bij het gebruik van verdachte materialen bij de bouw van een huis. Een persoon heeft geen zintuigen die straling kunnen waarnemen en het gevaar kunnen inschatten. Om het te detecteren, is het daarom noodzakelijk om gespecialiseerde apparaten te hebben - dosismeters.

Huishoudelijke dosismeters voor het meten van straling

Ze kunnen huishoudelijk, professioneel, industrieel of militair zijn. Als sensorelement kunnen verschillende sensoren worden gebruikt: gasontlading, scintillatiekristallen, Geiger-Muller micatellers, thermoluminescentielampen, pin-diodes.

Voor metingen thuis hebben wij huishouddosimeters beschikbaar. Afhankelijk van het instrument kan het meetwaarden weergeven in μSv / h of μR / h. Sommige apparaten die dichter bij professioneel staan, kunnen in beide versies worden weergegeven. Houd er rekening mee dat huishoudelijke dosismeters een vrij hoge meetfout hebben.