Leidingen voor vaste brandstof en gasketel

Het creëren van een verwarmingssysteem omvat de aansluiting van een ketel en verwarmingsapparaten (radiatoren, convectoren en een warmwatervloer). Ook moet het systeem beveiligingsapparatuur hebben. De procedure voor het aansluiten van deze hele economie wordt "ketelleidingen" genoemd.

Wat is een omsnoeringsband en waar is het van gemaakt

Er zijn twee hoofdonderdelen in een verwarmingssysteem: een ketel en verwarmingsradiatoren of vloerverwarming. Wat ze verbindt en zorgt voor veiligheid, is het harnas. Afhankelijk van het type ketel dat wordt geïnstalleerd, worden verschillende elementen gebruikt, daarom beschouwen ze meestal afzonderlijk de leidingen van vaste brandstofeenheden zonder automatisering en geautomatiseerde (vaker gas) ketels. Ze hebben verschillende werkingsalgoritmen, de belangrijkste zijn de mogelijkheid om de ketel TT in de actieve verbrandingsfase tot hoge temperaturen te verwarmen en de aanwezigheid / afwezigheid van automatisering. Dit legt een aantal beperkingen en aanvullende eisen op waaraan bij het leidingwerk van een vastebrandstofketel moet worden voldaan.

Een voorbeeld van een ketelleiding - koper komt eerst, dan polymeerleidingen

Wat zou er in het harnas moeten zitten

Om de veilige werking van de verwarming te garanderen, moeten de ketelleidingen een aantal apparaten bevatten. Moet zijn:

• Druk meter. Om de druk in het systeem te regelen.
• Automatische ontluchter. Om lucht die het systeem is binnengekomen af ​​te voeren zodat er geen pluggen ontstaan ​​en de beweging van de koelvloeistof niet wordt geblokkeerd.
• Noodklep. Om overmatige druk te ontlasten (aangesloten op het riool, aangezien een bepaalde hoeveelheid koelvloeistof wordt afgevoerd).
• Expansievat. Nodig om thermische uitzetting te compenseren. Bij open systemen wordt de tank bovenaan het systeem geplaatst en is dit een reguliere container. In gesloten verwarmingssystemen (altijd met circulatiepomp) wordt een membraantank geïnstalleerd. De plaats van installatie is in de retourleiding, voor de ketelingang. Het kan in een gasboiler aan de muur zitten of apart worden geïnstalleerd. Bij gebruik van de ketel voor de bereiding van warm water is in dit circuit ook een expansievat nodig.
• Circulatiepomp. Verplicht voor installatie in systemen met geforceerde circulatie. Om de efficiëntie van verwarming te verhogen, kan het ook worden geïnstalleerd in systemen met natuurlijke circulatie (zwaartekracht). Het wordt op de aanvoer of retour geplaatst voor de ketel voor de eerste tak.
  

  Een leidingschema bij benadering voor een vloerketel

Sommige van deze apparaten zijn al onder de behuizing van de gaswandketel geïnstalleerd. Het leidingwerk van zo'n unit is heel eenvoudig. Om het systeem met een groot aantal kranen niet ingewikkeld te maken, zijn de manometer, de ontluchter en het noodventiel in één groep verzameld. Er is een speciaal geval met drie takken. De bijbehorende apparaten worden erop geschroefd.

Dit is hoe de beveiligingsgroep eruit ziet

Installeer een veiligheidsgroep op de aanvoerleiding direct bij de keteluitlaat. Ze zijn zo afgesteld dat het gemakkelijk is om de druk te regelen en je kunt de druk eventueel handmatig laten ontsnappen.

Welke pijpen te maken

Tegenwoordig worden metalen buizen zelden gebruikt in het verwarmingssysteem. Ze worden steeds vaker vervangen door polypropyleen of metaalplastic. Het leidingwerk van een gasketel of een andere geautomatiseerde (pellet, vloeibare brandstof, elektrisch) is direct mogelijk met dit soort leidingen.

Hangende gasboiler kan rechtstreeks vanaf de ketelinlaat worden aangesloten met polypropyleen buizen

Bij het aansluiten van een vastebrandstofketel moet minimaal een meter van de toevoerleiding worden gemaakt met een metalen leiding en, het beste van alles, met een koperen leiding. Dan kun je de overgang naar metaal-plastic of polypropyleen zetten. Maar dit is geen garantie dat polypropyleen niet bezwijkt. Het is het beste om extra bescherming te bieden tegen oververhitting (koken) van de ketel TT.

Welke polymeerbuizen zijn beter? Polypropyleen of versterkte kunststof? Er is geen definitief antwoord. De polypropyleenband is goed voor de betrouwbaarheid van de verbindingen - goed gelaste buizen zijn een monoliet. (Hoe u polypropyleen buizen aansluit, leest u hier). Maar de maximaal toegestane temperatuur van de koelvloeistof in het systeem is niet hoger dan 80-90 ° C (afhankelijk van het type buis). En dan leidt langdurige blootstelling aan hoge temperaturen tot de snelle vernietiging van polypropyleen - het wordt broos. Daarom worden de ketelleidingen met polypropyleen alleen gedaan in lagetemperatuursystemen op basis van geautomatiseerde ketels.

Als er bescherming is tegen oververhitting, kunnen de ketelleidingen worden uitgevoerd met polypropyleen leidingen

Metaalplastic heeft een hogere bedrijfstemperatuur - tot 95 ° C, wat voor de meeste systemen voldoende is. Ze kunnen ook worden gebruikt om een ​​verwarmingsketel op vaste brandstof vast te maken, maar alleen als er een van de beveiligingssystemen voor oververhitting van verwarmingsmiddel is (hieronder beschreven). Maar buizen van versterkte kunststof hebben twee belangrijke nadelen: een vernauwing bij de kruising (ontwerp van de fittingen) en de noodzaak om de verbindingen regelmatig te controleren, aangezien ze in de loop van de tijd vloeien. Dus de leidingen van de ketel met metaal-plastic worden gedaan op voorwaarde dat water als warmtedrager wordt gebruikt. Niet-bevriezende vloeistoffen zijn vloeibaarder, daarom is het in dergelijke systemen beter om geen knelfittingen te gebruiken - ze zullen nog steeds stromen. Zelfs als u de pakkingen vervangt door chemicaliënbestendige exemplaren.

Gasketel leidingen

Moderne gasketels hebben een goede automatisering die alle parameters van de apparatuur regelt: gasdruk, de aanwezigheid van een vlam op de brander, het drukniveau en de temperatuur van het koelmiddel in het verwarmingssysteem. Er is zelfs een automaat die het werk kan aanpassen aan weergegevens. Bovendien bevatten wandgemonteerde gasketels in de meeste gevallen de noodzakelijke apparaten zoals:

• veiligheidsgroep (manometer, ontluchtingsklep, noodklep);
• expansievat;
• circulatiepomp.
  

  Bij gaswandketels zijn het expansievat en de veiligheidsgroep al geïnstalleerd

De parameters van al deze apparaten worden aangegeven in de technische gegevens van gasgestookte katten. Bij het kiezen van een model moet u erop letten en een model kiezen, niet alleen in termen van vermogen, maar ook in termen van het volume van het expansievat en het maximale volume van de koelvloeistof.

Aansluitschema voor een gaswandketel

In het eenvoudigste geval bevat de ketelleiding alleen afsluiters aan de ketelinlaat zodat indien nodig reparatiewerkzaamheden kunnen worden uitgevoerd. Op de retourleiding van het verwarmingssysteem is ook een modderfilter geïnstalleerd om mogelijke vervuiling te verwijderen. Dat is het hele harnas.

Een voorbeeld van leidingen voor een gaswandketel (dubbel circuit)

Op de bovenstaande foto zijn er hoekkogelkranen, maar dit is, zoals u begrijpt, niet nodig - het is heel goed mogelijk om gewone modellen te plaatsen en de leidingen dichter bij de muur te draaien met behulp van hoeken. Merk ook op dat er aan beide zijden van het carter kranen zijn - dit is zodat het kan worden verwijderd en gereinigd zonder het systeem leeg te laten lopen.

In het geval van het aansluiten van een gasketel met één circuit aan de muur, is het nog eenvoudiger - alleen gas wordt geleverd (aangesloten door gaswerkers), warm water wordt geleverd aan radiatoren of een met water verwarmde vloer en de terugkeer daarvan.

Bedradingsschema's voor gasvloerketels

Staande modellen van gasverwarmingsketels zijn ook uitgerust met automatisering, maar ze hebben geen veiligheidsgroep, geen expansievat of een circulatiepomp. Al deze apparaten moeten extra worden geïnstalleerd. Het omsnoeringsschema ziet er hierdoor iets gecompliceerder uit.

Aansluitschema's voor een staande gasketel

Een extra jumper is geïnstalleerd op twee schema's van de klassieke ketelleiding. Dit is de zogenaamde "anticondens" -lus. Het is nodig in grote systemen, als de temperatuur van het water in de retourleiding te laag is, kan dit condensatie veroorzaken. Om dit fenomeen te elimineren en deze jumper te regelen. Met zijn hulp wordt warm water uit de aanvoer aan de retourleiding toegevoegd, waardoor de temperatuur boven het dauwpunt (meestal 40 ° C) stijgt. Dit kan op twee manieren:

• met de installatie van een circulatiepomp met een externe temperatuursensor in de latei (en de foto is rechtsboven);
• met behulp van een driewegklep (foto hieronder links).

In een circuit met een circulatiepomp op de jumper (condensatiepomp), is deze gemaakt met een pijp die een stap kleiner is dan het lichtnet. De sensor is op de retourleiding bevestigd. Wanneer de temperatuur onder de ingestelde temperatuur zakt, wordt het pompstroomcircuit ingeschakeld en wordt warm water toegevoegd. Wanneer de temperatuur boven de drempelwaarde stijgt, wordt de pomp uitgeschakeld. De tweede pomp is het verwarmingssysteem zelf, deze werkt de hele tijd terwijl de ketel draait.

In het tweede schema met een driewegklep opent het het warmwatermengsel wanneer de temperatuur daalt (ingesteld op de klep). In dit geval staat de pomp op de retourleiding.

Leidingen voor ketels voor vaste brandstoffen

Elke eigenaar van een TT-ketel weet dat er tijdens de actieve verbrandingsfase veel warmte wordt gegenereerd. Na verloop van tijd komt er ervaring - wanneer en hoe de klep moet worden gesloten, voor welke periode, enz. Maar het is een beetje afleiding waard, en het water in het systeem raakt oververhit en kan zelfs koken. Om een ​​dergelijk fenomeen te voorkomen, moeten de leidingen van de ketel zonder automatisering verschillende apparaten bevatten die voorkomen dat het systeem kookt. Alleen in dit geval kunt u bedrading door het huis maken met polymeerbuizen. Anders zal de oververhitte koelvloeistof vroeg of laat het materiaal verzachten, de leidingen breken met alle gevolgen van dien. Daarom bevat de leidingen van een ketel voor vaste brandstof, naast traditionele elementen - een beveiligingsgroep, een expansievat en een circulatiepomp - een vast aantal extra apparaten en vereist meestal vrij solide middelen.

Een van de eenvoudigste leidingschema's voor een ketel voor vaste brandstoffen

De cyclische aard van de werking van verwarmingsketels op vaste brandstof leidt niet alleen tot het koken van het systeem, maar ook tot het feit dat het erg heet is in huis (wanneer de brandstof actief brandt), en dan koud - wanneer alles is opgebrand. Er is een oplossing om deze verschijnselen te elimineren: installeer een indirecte verwarmingsketel of een warmteaccumulator. Beide zijn containers met water, ze vervullen gewoon verschillende functies en zijn dienovereenkomstig op verschillende manieren verbonden.

Leidingen met een indirecte verwarmingsketel

Indirecte verwarmingsketel verwarmt water voor warmwatervoorziening en is enerzijds aangesloten op het verwarmingssysteem en anderzijds op de warmwaterverdeelkam. Zo worden temperatuurdalingen verzacht en wordt water verwarmd voor technische behoeften. Geen slechte oplossing.

Aansluitschema voor een vastebrandstofketel met een indirecte verwarmingsketel

Hoe werkt deze regeling? Als de watertemperatuur in de boiler lager is dan de ingestelde, dan is de ketel aangesloten op waterverwarming in de tank. De verwarming is gedurende deze tijd uitgeschakeld en koelt een beetje af. Nadat het water tot de gewenste temperatuur is opgewarmd, schakelt de ketel weer over op het werken met het verwarmingscircuit. Wanneer het warme water is verbruikt, daalt de temperatuur in de tank weer en wordt de verwarmingsaansluiting weer gemaakt.

Het is niet moeilijk, maar met een dergelijk schema is oververhitting nog steeds mogelijk - het warmwaterverbruik valt niet altijd samen met de fase van actieve brandstofverbranding. In dit geval is oververhitting mogelijk.

Warmteopslagcircuit

De tweede manier is om een ​​warmteaccumulator te installeren. Dit is ook een bak met water, maar deze is alleen aangesloten op het verwarmingssysteem. Dient om temperatuurveranderingen in het systeem te verzachten.

Deze methode is betrouwbaarder, maar vereist meerdere afzonderlijke circuits. De ketel verwarmt water in een warmteaccumulator - deze is aangesloten op de TA-ingangen. Dit is een gesloten kringloop. Het tweede circuit is bedoeld voor verwarming - vanaf de uitlaat van de warmteaccumulator (in het bovenste deel van de tank) komt warm water het verwarmingssysteem binnen en het gekoelde water uit de retourleiding komt het onderste deel van dezelfde tank binnen. Indien nodig kunt u ook verbinding maken vloerverwarmingssysteem.

Schema van leidingen van een TT-ketel met een warmteaccumulator

Bij deze opstelling is er geen sterke temperatuurstijging, wat gebruikelijk is voor een vastebrandstofketel, tijdens actieve verbranding. Dit komt doordat het volume van de tank wordt toegevoegd, waardoor er praktisch geen oververhitting van het water is. Als de brandstof vervolgens is opgebrand en het huis in een conventioneel systeem begint af te koelen, wordt de warmte die in de verwarmingsfase is opgeslagen verder verbruikt in het systeem met TA. Op deze manier wordt de temperatuurachtergrond geëgaliseerd en neemt de tijd tussen ovens toe.

Dergelijke leidingen van een vastebrandstofketel zijn betrouwbaarder en de bedrading van de TA kan worden gemaakt met polypropyleenleidingen, maar het circuit van de ketel naar de tank moet worden gemaakt met metalen leidingen. In dit geval kunt u staal gebruiken, maar koper is beter.

Boiler TT-leidingen met oververhittingsklep

De derde manier om een ​​oververhittingsbeveiliging van een vastebrandstofketel te maken, is door een automatische oververhittingsbeveiliging te installeren. Dit is een speciale klep met een temperatuursensor. Het werkingsprincipe is eenvoudig: wanneer een bepaalde temperatuur wordt overschreden (meestal 95-97 ° C), opent de klep de inlaat van koud water uit het watertoevoersysteem en wordt het overtollige oververhitte water in het riool geloosd. Dit is hoe bijvoorbeeld REGULUS DBV 1-02, Regulus BVTS 14480 werkt.

Bescherming van een vastebrandstofketel tegen oververhitting met de REGULUS DBV-klep

De kleppen, hoewel geproduceerd door hetzelfde bedrijf, hebben een andere structuur en installatieschema. Dus REGULUS DBV is geïnstalleerd aan de uitlaat van de ketel, heeft een ingebouwde temperatuursensor (installatieschema - hierboven). Het oververhittingsbeveiligingsventiel TT van de Regulus BVTS 14480 ketel heeft een afstandssensor, deze kan zowel aan de inlaat als aan de uitlaat gemonteerd worden (installatieschema hieronder). Waarom is deze optie goed? Het feit dat hij kan werken in systemen met natuurlijke circulatie - hij heeft geen druk nodig om te werken.

Leidingwerk verwarmingsketel met anti-kookklep

Hun geschatte kosten - 40-60 € - zijn veel lager dan de kosten voor het installeren van een warmteaccumulator of een indirecte verwarmingsketel, maar deze methode lost het probleem van temperatuurschommelingen niet op. Deze kleppen kunnen overigens worden gebruikt om de betrouwbaarheid van het circuit met het geïnstalleerde indirecte circuit te vergroten en zo de mogelijkheid om het systeem te koken precies te elimineren.

Wat is er nog meer nodig in het systeem

Het leidingwerk van de ketel zal onvolledig zijn als er geen klep is voor het aftappen en vullen van het systeem. En het is beter als ze gescheiden zijn. De specifieke installatielocatie hangt af van de structuur van het systeem, maar er zijn bepaalde regels:

• De aftapkraan wordt op het laagste punt gemaakt. Dit is erg belangrijk als het verwarmingssysteem voor de winter moet worden onderhouden - het is noodzakelijk dat er zo min mogelijk koelvloeistof in achterblijft. Als het systeem in de winter constant zal werken, wordt meestal een kraan aan een van de radiatoren (met of zonder aftakleiding) bevestigd, dit is de plaats waar het systeem wordt afgetapt.
  

  Zo'n klep voor het aftappen van het systeem kan op elke geschikte plaats worden geïnstalleerd (op de retourleiding)

• Als er water wordt gebruikt in het verwarmingssysteem, is de inlaat van de watertoevoer meestal aangesloten. In het geval van een wandgemonteerde gasboiler is hiervoor een speciale aftakleiding met stationaire kraan. Op deze inlaat wordt koud water aangesloten, indien nodig wordt de kraan korte tijd geopend. Als een ketel wordt gebruikt zonder een speciale aftakleiding, wordt ook een klep in de aanvoerleiding geïnstalleerd (bij voorkeur hoger).Als optie - op het gedeelte van de buis dat naar het expansievat gaat.
  

  Een van de mogelijkheden om een ​​kraan te installeren om het verwarmingssysteem te vullen

Bij sommige systemen gebeurt het aftappen en vullen van het systeem uit één kraan. Dit is mogelijk als er een pomp is die wordt gepompt koelmiddel en er is een manometer waarmee de gegenereerde druk kan worden gecontroleerd. Als er een aparte klep is om het systeem op een hoog punt te vullen, kan deze ook door zwaartekracht worden gevuld.