Hoe en wat je een sandbox maakt

Jonge kinderen spelen graag in het zand. Om hen deze kans te bieden, zetten zorgzame volwassenen thuis en op het platteland zandbakken op. Natuurlijk zijn er kant-en-klare exemplaren in de uitverkoop, maar hun prijs is helemaal niet kinderachtig. De beste oplossing is een doe-het-zelf-zandbak. U zult bij het maken zeker proberen rekening te houden met alle eigenschappen en voorkeuren van uw kind.

Waar kun je een sandbox van maken?

Het meest populaire materiaal voor het bouwen van een kinderzandbak is hout. Het kunnen randen zijn, boomstammen met een kleine diameter, balken, blokhuizen. Dit is in feite wat ze maken. Om het werk sneller te laten gaan, kunt u gepolijste materialen kopen. Ze zijn duurder maar hebben een gladdere afwerking. Als u geld wilt besparen, neem dan gewone materialen en vervolgens handmatig of met behulp van een slijpmachine, brengt u alles in perfecte staat.

U kunt multiplex (vochtbestendig) of OSB (OSB) gebruiken. Niet iedereen houdt van ze, vanwege de aanwezigheid van lijm en schadelijke dampen (formaldehyde). Maar in de lucht zijn deze emissies niet verschrikkelijk, en je kunt ook een materiaal met emissieklasse E0 of E1 gebruiken. Het garandeert veiligheid - kindermeubilair is gemaakt van dit materiaal. Het is handig om met multiplex en OSB te werken: ik heb de delen van de gewenste vorm uitgesneden, in elkaar gedraaid, de uiteinden verwerkt en kan worden geverfd.

In het land kun je het materiaal bij de hand gebruiken. Bijvoorbeeld plastic flessen. Gewoon zodat ze vasthouden, ze zijn aan het bord bevestigd: ze worden genageld met een bepaalde spoed van de deksels, flessen worden erin geschroefd. Nadat ze een "zijwand" hebben ontvangen, nemen ze een stuk dikke draad gelijk aan tweemaal de lengte van de zijwand + 20 cm, doorboren de fles met een draad, stappen ongeveer 5-7 cm terug vanaf de bodem, vouwen de draad omhoog en doorboren deze in de tegenovergestelde richting van bovenaf. De uiteinden zijn gedraaid en proberen de "staarten" te verbergen.

Zo'n draai wordt alleen aan de ene kant verkregen - aan de andere kant alleen een gebogen draad. Als je de zijkanten plaatst, plaats ze dan zo dat de "staarten" door de fles worden bedekt. De afgewerkte zijwanden van de flessenzandbak worden in een ondiepe greppel geïnstalleerd, bestrooi het bord en de taps toelopende bodem van de flessen met aarde en stamp deze goed aan. Je kunt een stuk multiplex naar beneden gooien en er zand overheen gieten.

Het op één na populairste "afval" -materiaal voor zomerhuisjes DIY Crafts - Autobanden... Er worden ook zandbakken van gemaakt. De zijwand van de oude band moet aan één kant worden afgesneden. Er zullen behoorlijk hoge kanten blijken. Dan zijn er twee manieren:

• u kunt het gat met op maat gezaagd triplex dichten en gebruiken zoals het is;
• snijd de tweede kant af en pak alleen de zijkant.
  

  Bandensandbox: hoe te maken

In ieder geval moet je de plakjes vastzetten. Bij sommige banden is het koord (versterkingsvezel) van kunststof, bij andere van metaal. Plastic kan worden geschuurd, maar metaal zal op de een of andere manier moeten worden gesloten.

Om een ​​zandbak te maken, gebruik je de stammen van omgevallen bomen die in stukken zijn gezaagd. Ze vormen een zeer interessante en vrij betrouwbare afrastering. Alvorens in te graven, moet het hout worden verwerkt - om langer te kunnen dienen. Er zijn moderne impregnaties met een gelijktijdig kleurend effect. Handig. De verwerkte hennep moet worden gedroogd en terwijl ze drogen, graaft u een greppel rond de omtrek van de toekomstige zandbak. De diepte is minimaal 20-25 cm. Je moet niet minder doen - de kinderen lopen en springen op de stronken, dus ze moeten zich goed vasthouden. Steek de blokken in de gracht, lijn uit, vul de gaten met aarde en verdicht ze goed.

Een traditionele zandbakomheining kan worden gemaakt van boomstammen. Zet een basis op de grond: een stuk linoleum bijvoorbeeld om meerdere gaten in te maken - om water af te voeren na regen. Leg blokken op de basis en maak er een rechthoek / vierkant van. Je kunt ze vastmaken met lange spijkers, maar het is betrouwbaarder met noppen - stalen staven met schroefdraad aan beide uiteinden. Onder hen zal het nodig zijn om een ​​gat schuin te boren op de kruising van de boomstammen. De diameter is iets groter dan de diameter van de haarspeld. Boor de randen van het gat zodat u de moeren en ringen kunt laten zinken. Steek een staaf in het gat, plaats aan beide uiteinden ringen, draai alles vast met moeren.

Je kunt er banken bovenop maken - een of twee planken en banken voor kinderen zijn klaar. Ze gaan er natuurlijk zelden op zitten. Vaker bouwen ze er hun zandkastelen op.

NAARKijk hier hoe je een speeltuin voor kinderen kunt maken.

Hoe maak je een sandbox: stap voor stap instructies

Laten we eerst eens kijken naar de algemene principes voor het maken van sandboxen van elk ontwerp. Met enkele aanpassingen worden ze elke keer herhaald.

Stap een.Stoelkeuze... De plaats moet zo worden gekozen dat een deel van de zandbak in de schaduw staat en een deel in de zon. Lukt dit niet, dan zetten we hem op een zonnige plek en maken we er een luifel overheen. Let erop dat er geen grote bomen of struiken in de buurt zijn. Ze geven natuurlijk een goede schaduw, maar er vallen bladeren af ​​en het zand zal vaak gezeefd moeten worden.

Plaats de zandbak niet in fel zonlicht, en ook niet in een hoek waar absoluut geen luchtbeweging is. Maar ze heeft ook geen plaats in een tocht. Nog een belangrijk punt: als u van plan bent uw baby alleen op de binnenplaats te laten spelen, moet de speelruimte duidelijk zichtbaar zijn vanuit het raam van de kamer waar u de meeste tijd doorbrengt.

Stap twee. Markup... Als de zandbak rechthoekig is, gebruik dan pinnen en draden die ertussen zijn gespannen. We reden in de haringen en maten de vereiste afmetingen (de standaardmaat van een kinderzandbak voor kinderen van 2 tot 5 jaar is 1,7 m * 1,7 m). Touw, touw, koord werden tussen hen in getrokken. Controleer de diagonalen, zodat de hoeken recht zijn, ze moeten gelijk zijn.

Als de zandbak afgeronde hoeken of zijkanten heeft, kun je een boog tekenen met zand dat in de zak is gegoten. In de hoek van de tas wordt een klein gaatje gesneden en zo de gewenste vorm "tekenen".

Stap 3. Een funderingskuil graven.We verwijderen de zode en nemen hem opzij, verwijderen een beetje aarde, reinigen onderweg de wortels, verwijderen stenen. De diepte van de put is 20-30 cm.

Maak in het midden van de zandbak een vierkantje met een grotere diepte: met een zijde van ongeveer 60 cm en een diepte van nog eens 30-40 cm (de totale diepte van dit gat zal 60-70 cm zijn). Giet puin in de put. Dit wordt een "waterafvoersysteem". Als je vanaf de randen een kleine helling vormt, zal het zand na regen snel drogen.

Stap 4. We leggen de basis. 

Giet wat zand (5-6 cm) op de bodem van de resulterende put en egaliseer het goed. Nu moet je de basis leggen. De beste optie is geotextiel... Het is een niet-geweven stof die zeer scheurvast is. Het laat het gras niet ontkiemen, het laat zich niet mengen met de grond. Als je hem naar de randen van de put brengt, zal hij ook de aarde "vasthouden", zodat hij niet naar binnen kan stromen als het regent.

Als het geotextiel niet wordt gevonden, kunt u een stuk multiplex of linoleum leggen. Alleen daarin moet je verschillende gaten (1,5-2 cm in diameter) snijden voor waterafvoer.

Verder kunnen er al verschillen zijn - het hangt af van het gekozen model en de methode voor het installeren van de sandbox. De kenmerken van hun constructie worden hieronder besproken.

DIY sandbox: stap voor stap fotoreportages

Hoe eenvoudig het ontwerp ook mag lijken, hoe het ook gaat met de implementatie, er rijzen vragen.Om ze minder te maken, publiceren we verschillende modellen van zelfgemaakte sandboxen met stapsgewijze foto's, waarbij de belangrijkste knooppunten worden vastgelegd.

Eenvoudige constructie

Het gemakkelijkste is om een ​​rechthoek of vierkant van de planken te slaan. Voor een zandbak is de normale zijde van het vierkant 1,7 m. Je hebt dus 4 of 8, 12 planken van deze lengte nodig. Om meer te doen, kunnen maten kleiner zijn - de keuze is aan jou. Het aantal rijen planken hangt af van hun breedte en hoe hoog je deze wilt hebben.

Als, zoals eerder beschreven, een put 25 cm werd gegraven, dan werd 5 cm zand gestort, werd een verdieping van 20 cm verkregen. Als je wilt dat de zijkanten 10 cm uit de grond steken (voor kinderen van 2 jaar is dit handig, voor oudere kinderen is het mogelijk vanaf 20 cm en hoger), de totale hoogte is 30 cm. als het bord 10 cm breed is, heb je 3 lagen nodig (planken, respectievelijk 3 rijen * 4 stuks = 12 stuks).

Je hebt ook een staaf nodig met een doorsnede van 40 * 40 mm. Het moet in stukken worden gesneden die gelijk zijn aan de hoogte van de zijkanten van de zandbak. In ons geval is dit 30 cm. 4 stuks zijn nodig. De totale lengte van het benodigde hout is 1,2 m. Al het hout wordt goed geschuurd, daarna geïmpregneerd met beschermende impregnaties, anders verliest het hout snel zijn uiterlijk.

We nemen twee planken en vouwen ze in een hoek van 90 °. We plaatsen een staaf in de kruising, we spijkeren beide planken met spijkers of schroeven zelftappende schroeven in - twee voor elke bevestiger. Bevestig het volgende bord aan een van de uiteinden, plaats een blok en herhaal de handeling. Dus we verzamelen de eerste rij. Het ziet eruit als de foto aan de linkerkant.

De tweede en derde rij zijn naar analogie samengesteld. We plaatsen twee hardware (spijker of zelftappende schroef) op elke verbinding. Zorg er wel voor dat de koppen niet uitsteken en de punten niet uitsteken.

Nadat de benodigde hoogte is verzameld, kunnen we aannemen dat de zandbak met de hand is gemaakt. Maar zoals altijd wil ik nu iets toevoegen om de kinderen comfortabeler te maken. Ze houden er meestal van om paaskoekjes te maken, maar ze hebben een speeltuin nodig. Je kunt in de hoeken kleine driehoekjes spijkeren gemaakt van multiplex of ook samengesteld uit gesneden planken. Een andere optie is om twee langsplanken in te spijkeren. Ze passen perfect op de hoekstangen. Daarin slaan we ook nagels.

Het thema "verbeteren" van sandboxen voortzetten. Het is niet erg prettig om speelgoed mee naar huis te nemen dat elke keer in het zand bevuild is. Het probleem is eenvoudig opgelost: zet het stuk voor speelgoed af. Het is handig voor u en uw kind. Er wordt een extra muur geplaatst, die ook met behulp van spijlen aan de bestaande wordt bevestigd.

En zodat er geen verleiding is om daar zand te gieten, kun je een hoes bedenken. Je kunt erop zitten of je kunt paaskoekjes maken.

Een paar planken, een beetje fantasie en een gewone doos verandert in een auto. Dit zal de jongens zeker plezieren.

Kijk hier hoe je op de site een speelhuisje voor kinderen maakt.

Transformeerbare zandbak met klapdeksel

De constructie begint op dezelfde manier als eerder beschreven: een doos wordt samengesteld uit planken. De hele truc zit hem in het ontwerp van de hoes. Je hebt ook planken nodig voor het deksel en de scharnieren - vier gewone deuropeningen en vier met één lange plank.

In ons voorbeeld gingen 6 planken naar elke kant van het deksel. Ze werden in paren vastgemaakt. Eerst werden twee planken van de ene en de andere kant aan de voltooide doos genageld.

Voor hen schroefden ze een plank met korte lus vast, vergelijkbaar met een schuur in een schuur. Aan de lange plank waren ook twee planken bevestigd. Het is belangrijk dat de tweede minstens de helft van de breedte wordt bevestigd, anders kan het blijken.

We bevestigen het volgende bord aan de gebruikelijke deurscharnieren. De planken zijn aan de andere kant. Dan blijkt dat het tweede deel van de hoes terugvouwt naar de andere kant. Het tweede bord is met een hulpstang aan het vaste bord bevestigd. Het is aan beide kanten gevuld op een afstand van ongeveer 15 cm van de rand.

Om te voorkomen dat het gevouwen deksel op de scharnieren drukt, wordt op de eerste twee planken een extra stuk bord gepropt. Het dient als ondersteuning; onder belasting buigt het bord niet.

Op basis van bedieningservaring kunnen we zeggen dat kinderen nauwelijks onder de stoelen spelen: het is oncomfortabel. Om deze ruimte efficiënter te gebruiken, kan deze worden afgeschermd onder een vak voor speelgoed. Een ander pluspunt van deze oplossing is dat er minder zand nodig is.

In dit voorbeeld zijn de dokken geverfd met een impregnering die tegelijkertijd het hout een kleur geeft. Indien gewenst kunt u een gewone dekkende verf gebruiken. Neem gewoon voor hout, voor buitengebruik. Anders gaat het na een paar regenbuien borrelen of barsten. Met verf kun je de zandbak in meer "meisjesachtige" kleuren schilderen, hoewel de impregnaties ook van verschillende kleuren kunnen zijn, geven ze alleen een schaduw.

Zandbakboot

Voor jongens kun je een zandbakboot of schip maken. De hoofd "body" is zoals gewoonlijk gebouwd, alle andere bovenbouwen zijn eraan vastgemaakt.

In deze versie is ervoor gekozen om de sandbox laag te maken. Een driehoek werd toegevoegd aan de neergehaalde romp - de neus van het toekomstige schip. Het is veel hoger dan het hoofdgedeelte. Om de planken stevig te houden, worden aan elke kant twee planken van 60 cm diep in de grond gedreven. Er werden planken aan vastgespijkerd. In de hoeken zijn ze ook vastgemaakt, maar alleen aan elkaar - met spijkers (ze slaan ze schuin).

Omdat het hoogteverschil aanzienlijk was, werd er een trap gemaakt van het "dek" naar de boeg. De bovenkant is vastgenaaid met een plank, de masten zijn verstevigd.

Alleen afwerkingswerkzaamheden en uitrusting bleven over. Na een tijdje werd besloten om een ​​verlenging aan het achterschip te maken - en een plek om je te verstoppen voor de zon, en daar een doos voor speelgoed te plaatsen. Ze zetten pilaren op vanuit een balk, omhuld met op maat gesneden multiplex. In de definitieve versie zag het schip er zo uit.

Een andere boot werd gebouwd met ongeveer dezelfde technologie.

Hoe je een schommel maakt voor kinderen en volwassenen lees je hier.

Luifels

Het is niet altijd mogelijk om een ​​zandbak in halfschaduw te zetten. Vaker zetten ze het in de zon, en dan doen ze schaduw - een soort luifel of paraplu. Er zijn veel interessante ontwerpen van dergelijke luifels die snel en gemakkelijk te maken zijn.

Misschien wel het gemakkelijkst te implementeren is deze luifel: in het midden zijn twee palen bevestigd, daartussen bevindt zich een dwarsbalk. Een dichte tang wordt over de dwarsbalk geworpen en aan de gehamerde lussen vastgemaakt.

Deze luifel is niet veel moeilijker. Vier rekken vereist. Ze zijn aan de bovenkant verbonden met stroken - ze maken de bovenste omsnoeringsband. De luifel is op maat genaaid en aangetrokken. U kunt het bevestigen met knopen of decoratieve spijkers. Het belangrijkste is om in de herfst te kunnen fotograferen.

Zo'n dak is iets moeilijker te maken. Driehoeken zijn bevestigd aan de bovenste rand van de rekken - het spantensysteem. Ze zijn aan de bovenzijde verbonden met een langsbalk, die terecht "nok" wordt genoemd en in het midden worden steunen geplaatst. Multiplex of OSB wordt genageld onder de zachte tegels, die in dit geval worden gebruikt, en dakbedekkingsmateriaal is er al bovenop gelegd.

Let ook op het decor van de zandbak zelf: langs de omtrek worden berkenblokken ingeslagen / ingegraven / gegraven, die van binnenuit zijn bedekt met planken: zodat de afbladderende schors niet in het zand valt. Een heel interessante oplossing.

Nog een eenvoudige zonnescherm in de zandbak. De twee driehoeken zijn verbonden door dunne stroken. Bevestigd aan de rekken is het alleen wenselijk om de rekken steviger te maken. Voor kleine kinderen is dit gedeelte voldoende, en voor oudere kinderen - vanaf 4 jaar - is iets stevigers vereist - minimaal 60 * 60 cm. Om geld te besparen, kunt u twee planken naaien - sla ze met spijkers aan beide kanten omver. Het uitrekken van de luifel zal niet moeilijk zijn

Hoe maak je een zandbak met een "schimmel" een kleine promenade - zie de video

Deksels

Het tweede vereiste kenmerk voor sandboxen is deksels. Niet alleen vallen de bladeren in het zand en vallen er allerlei soorten afval, maar ook de dieren zijn er dol op ... het is. Om aantasting van de reinheid van het zand te voorkomen, kunt u de hoes gebruiken. In de eenvoudigste versie is dit een schild dat uit planken is geslagen of uit multiplex is gesneden, waaraan handvatten zijn bevestigd.

Zodat u niet elke keer de schilden hoeft te verwijderen en te installeren, kunt u scharnieren bevestigen en zodat de deuren niet hangen, las u de handvatten waarop ze kunnen rusten. Als de deksel is teruggeklapt, krijg je twee kleine speeltuintjes. Kinderen kunnen erop zitten of hun eigen zandkastelen bouwen. Daarom is het handiger om dergelijke hoezen van multiplex te maken: er zijn geen openingen en zijn minder in gewicht.

Er is een nog interessanter ontwerp - een exit-versie. Dit type hoes is beslist gemaakt van multiplex. Spijker de bovenste balk zodat er een opening overblijft. Er wordt een stuk multiplex in gestoken. En zodat het andere uiteinde niet bungelt, worden de benen genageld - kleine stukjes van een staaf.

Hetzelfde principe wordt op een andere manier geïmplementeerd in de versie op de onderstaande foto. Het is al voor degenen die goed zijn in timmerwerk.

Blauwdrukken

Om snel en gemakkelijk een zandbak met uw eigen handen te bouwen, moet u nog een paar tekeningen geven. U kunt erop voortbouwen, ze als basis nemen. Aanpassingen zijn mogelijk en noodzakelijk.